در مطالب قبل چند باری قول داده بودم که یک سری مطلب درباره موفقیت ارسال کنم. خیلی با خودم کلنجار رفتم که این مطالب ارسال شود یا خیر؟ چون ممکن است صحبت‌هایی مطرح شود که مخاطب فکر کند مثلاً نویسنده‌ی مطلب (که بنده باشم) خودش را موفق در دین و دنیا می‌داند! همین ابتدای مطالب خواهش می‌کنم چنین برداشتی را از مطالب نداشته باشید چون برداشت بسیار خطرناکی است. از نظر بنده باید کسی را موفق بدانیم که حداقل دو نسل از مرگ او گذشته باشد! یعنی نمی‌توان انسان زنده را موفق دانست چون تا لحظه مرگ هر چیزی ممکن است تغییر کند! بسیاری از افراد بوده‌اند که در طول زندگی تا قائم مقامی رهبری انقلاب اسلامی هم پیش رفته‌اند اما کمی مانده به انتهای زندگی کلاً مسیرشان عوض شده و از فتنه‌گران علیه نظام اسلامی شده‌اند. بسیاری نیز بوده‌اند که از نظر دنیایی موفق بوده‌اند اما ناگهان خبری درز می‌کند و می‌فهمیم تمام آن موفقیت‌های ... (ادامه)