English
العربی
Swedish
François
گاهی انسان یک چیزی می‌شنود و آرزو می‌کند که ای کاش زودتر آن را شنیده بود! ضرب‌المثل زیر یکی از آن‌هاست:
آسوده کسی که خر نداره ... از کاه و جوش خبر نداره!
عجیب است که من تا به حال این ضرب‌المثل را نشنیده بودم! دیروز به واسطه محمدسبحان دوساله، شبکه پویا را نگاه می‌کردیم که دیدم برنامه زیبای «مثل‌نامه» این ضرب‌المثل را به تصویر کشیده...
این کارتون زیبا را ببینید:
https://telewebion.com/episode/0x1256332f
(اولاً آفرین به سازندگان آن و ثانیاً آفرین به صدا و سیمای کشورمان که الحمد لله شبکه پویایش هم دانشگاه است چه برسد به شبکه‌های بزرگسالان و شبکه مستند و ۴ و...؛ یعنی یک نفر صبح تا شب برنامه‌های خوب صدا و سیما را تماشا کند چیزی از واحدهای دانشگاهی کمتر پاس نکرده)
جستجو کردم، دیدم ظاهراً در یک قسمت از سریال تاریخی «هزار دستان» هم اشاره‌ای به این ضرب‌المثل شده بوده:
https://www.aparat.com/v/9ylZT
این روزها که در ماشین در حال شنیدن سخنرانی‌های آیت الله حق‌شناس هستم هم جمله‌ای از ایشان زیاد در گوشم زمزمه می‌شود:
اینقدر به عرض و طول زندگی اضافه نکنید! هر چقدر به عرض و طول زندگی بیشتر اضافه کنید، گرفتاری‌تان بیشتر می‌شود...
در سال ۹۵ هم در مطلب «چند جمله‌ای درباره دنیا» آن شعر زیبا که تقریباً هر روز زمزمه می‌کنم را آورده بودم:
بشنوید:
أرى الدنيا لمن هي في يديــه عذاباً كلما كثرت لديــــــه
[من دنیا را برای کسی که آن‌را در دست دارد اینگونه می‌بینم: هر چه بر کثرتش افزوده می‌شود، عذابش نیز بیشتر می‌شود!]
تهين المكـرمـين لـهـا بصغــر وتكرم كل مـن هانت عليــه
[هر کس آن‌را (دنیا را) گرامی می‌دارد، او با خوارکردنِ وی به وی اهانت می‌کند و هر کس که آن‌را خوار می‌شمارد، او وی را گرامی می‌دارد!]
إذا استغنيت عن شيء فدعه وخذ ما أنــت محتـــاج إلـيـــه
[پس، هنگامی که دیگر به چیزی نیاز نداری، رهایش کن و فقط آنچه بدان نیاز داری را بردار...]
وقتی انسان این‌ها را نشنیده باشد یا توجه نکند، فکر می‌کند سعادت در داشتن ماشین مدل‌بالا و باغ و اسب و حتی سگ(!) و... است! اما وقتی با کلی زحمت به هر کدام دست پیدا می‌کند، می‌آید یک نفس راحت بکشد که می‌بیند تازه مصیبت شروع شد! من این مورد را به ویژه در باغ‌داری تجربه کردم. نگهداری باغ واقعاً خودش یک شغل است و من قبل از خریدن باغ به این‌ها فکر نکرده بودم! باغ مثل یک فرزند و چه بسا بیشتر، رسیدگی نیاز دارد! شبانه‌روز ذهن شما را درگیر نگه می‌دارد!
و البته همه چیز دنیا همین است! ماشین داشتن هم همین است! مثلاً دیروز خانم می‌گفت فلانی برای زنش یک ماشین خریده! (لازم به گفتن نیست که یعنی تو نمی‌خواهی برای من بخری!؟) دو تا ماشین می‌گیری فکر می‌کنی زندگی بهتر شد! استرس پارکینگ نداشتن و خط کشیدن و دزد بردن و بیمه و... بالاخره آخرش به این نتیجه می‌رسی که:
آسوده کسی که خر نداره ... از کاه و جوش خبر نداره!
فراموش نمی‌کنیم که داشتن هر چیزی در حدی که رفع نیاز کند، عاقلانه است؛ اما بیشتر از آن، وزر و وبال است و البته در یک نگاه عارفانه، انسان هر چقدر بتواند با کمک ابزار جادویی قناعت، خود را از داشته‌های دنیا دور نگه دارد، آسوده‌تر است. اگر باور ندارد، برود تجربه کند...
این روزها به جایی رسیده‌ام که تا وقتی به یک چیز نیاز مبرم مبرم مبرم نداشته باشم، زیر بار داشتنش نمی‌روم!
موفق باشید؛
