صوت: دوچرخه برقی PVY Z20 Plus بخریم یا نخریم؟

پادکست این مطلب را بشنوید:

یا ویدئوی چکیده که با هوش مصنوعی ساخته شده با مشاهده نمایید:

به خاطر پادردی که مدتی پیش برایم اتفاق افتاد و فعلاً منشأ آن معلوم نیست (در یک مطلب مجزا در موردش صحبت خواهم کرد)، یکی از احتمالات که دادم، زیاد نشستن پشت کامپیوتر و به قول این مطلب، آب رفتن ماهیچه گلوتیال باشد و از طرفی این پادرد مبارک، باعث شد به خودم بیایم و سبک زندگی‌ام را حسابی تغییر بدهم. یکی از تغییرات، خرید یک دوچرخه بود. (کفش کتانی و شلوار کتان مخصوص دوچرخه‌سواری و... هم برخی دیگر از تغییرات بود!)

علاوه بر توجه به سلامتی، مدتی بود که دلم می‌خواست برای رفت و آمدهای کوتاه (مثلاً هر ظهر و شب که به مساجد اطراف می‌روم) یک دوچرخه بخرم که این ماشین به این بزرگی را بیرون نبرم (همانطور که در مطلب تجربه خرید ماشین گفته بودم، دوست دارم کمترین نقش را در آلودگی هوا و گرم شدن زمین داشته باشم). و البته که من از کودکی عاشق دوچرخه بودم و تا ۱۸ سالگی شاید ده نوع دوچرخه عوض کردم؛ ولی چیزی که خسته‌ام کرد، روان نبودن آخرین دوچرخه‌ام بود؛ دوچرخه کوهستان بود و در شهر اشتباه بود که آن را سوار شوم؛ واقعاً پا زدنش سخت بود؛ به ویژه در سربالایی‌ها.

به هر حال، در ایام عید فکر دوچرخه مثل خوره به جانم افتاد! ساعت‌ها بررسی انواع دوچرخه‌ها از من وقت گرفت؛ شهری، کوهستان، تاشو، شارژی و... تا اینکه بالاخره ۱۸ / ۱ / ۱۴۰۴ دل را به دریا زدم و یک دوچرخه شارژی تاشو خریدم:

PVY Z20 Plus

طبق معمول با چند پرسش و پاسخ تجربه خریدم را توضیح می‌دهم:

ابتدا یک ویدئو از اجزای آن ببینید:

مشخصات

- برند PVY یک شرکت هلندی است.

- قیمت: دقیقاً ۱۵۰ میلیون تومان.

- باطری آن تا ۱۲۰ کیلومتر به شما کمک خواهد کرد؛ اگر اصلاً پا نزنید تا ۴۰ کیلومتر. (پس از ۴۰ کیلومتر دوچرخه‌سواری فقط یکی از خط‌های باطری روی نمایشگر خالی شده) کلاً اصلاً نگران باطری نباشید! هر چقدر از سیستم موتورش استفاده می‌کنید می‌بینید شارژ کم نمی‌کند. (توجه: هیچ کدام از دوچرخه‌های موتوری با رکاب زدن شارژ نمی‌شود)

- جنس قطعات و کیفیت ساخت آن شما را شگفت‌زده خواهد کرد.

- این دوچرخه تاشو هم هست و به راحتی می‌توانید آن را تا کنید و پشت ماشین قرار دهید و مثلاً به باغ و روستا و مسافرت ببرید.

- وزن آن حدود ۳۰ کیلوگرم است؛ بنابراین بلند کردن آن در حالت تاشده به راحتی دوچرخه‌های معمولی نیست. پس اینکه فکر کنید در آسانسور به راحتی جا به جا می‌کنید، خیر، احتمالاً پس از چند بار ترجیح بدهید که در پارکینگ بماند. (من یک قفل موتوری با قیمت ۸۰۰ هزار تومان خریده‌ام و دور زین آن بسته‌ام، هر کجا بروم چرخ را به جایی قفل می‌کنم)

همانطور که در ویدئوی بالا توضیح می‌دهد، یک اهرم گاز روی دسته راست هست که هر وقت خواستید می‌توانید از آن استفاده کنید و یا دنده موتور را روی یک قرار دهید که ۳۰ درصد در رکاب زدن به شما کمک کند؛ همراه با دنده دوچرخه روی پنج. (حالت ۲ تا ۶۰ درصد و حالت ۳ تا ۹۰ درصد کمک می‌کند که البته من هیچ وقت از آن‌ها استفاده نکرده‌ام)

راضی هستید؟

فعلاً احساس می‌کنم زندگی‌ام به دو قسمت تقسیم می‌شود: قبل از خرید این دوچرخه و بعد از آن! تجربه فوق‌العاده‌ای است (انگار همان چیزی است که سال‌ها دنبالش بودم). وقتی از یک دوچرخه‌سواری تمیز با کلی انرژی مثبت برمی‌گردی، انگار از دنیا چیز دیگری نمی‌خواستی! اینکه از دوچرخه‌سواری فقط خستگی‌اش برایت نمی‌ماند عالی است. هر کجا انرژی و حوصله داشتی پا می‌زنی و لذت می‌بری و هر کجا خسته شدی یا سربالایی بود، از دوچرخه می‌خواهی که ۳۰٪ کمکت کند. به راحتی پا می‌زنی و کیف می‌کنی.

اما اینکه چه مدت اوضاع به همین صورت خوب پیش می‌رود، باید صبر کرد و دید. یعنی از چه زمان به بعد قطعات و... دچار مشکل می‌شوند و گارانتی و پیدا شدن قطعات آن چطور باشد، فعلاً مشخص نیست. اما علی‌الحساب فوق‌العاده است.

کوچک نیست؟

اتفاقاً شاید در عکس به نظر نرسد اما از جلو وقتی مشاهده کنید، خیلی غول‌تر از این حرف‌هاست. یک ویدئو از آن در عمل ببینید:

دوچرخه ثابت یا این دوچرخه؟

یکی ممکن است بگوید برای سلامتی، اگر دوچرخه ثابت بخریم و در خانه رکاب بزنیم بهتر نیست؟ من در مطلب «الپتیکال (اسکی فضایی) بخریم یا نخریم؟» تجربه‌ام از خرید چیزی شبیه به دوچرخه ثابت را گفته بودم اما خیلی تفاوت است بین اینکه با دوچرخه کل شهر را بگردی با اینکه در یک جای ثابت رکاب بزنی.

مدل‌های دیگر چطور؟

من مدل‌های مختلفی را بررسی کردم، این یکی به نظر می‌آید مقرون‌به‌صرفه‌ترین و شیک‌ترین مدل است. البته که سلیقه‌ای است.

از کجا خریدید؟

اگر جستجو کنید احتمالاً فقط یک شرکت این محصول را بفروشد، من از سایت آن‌ها خریدم. با چاپار با هزینه خودشان فرستادند، خیلی سریع و مناسب...

مشکلات؟

مشکل عمده شاید عدم آشنایی مردم با این وسیله باشد. وقتی در خیابان رانندگی می‌کنید تمام چشم‌ها به سمت شماست و باید جواب ده‌ها نفر را بدهید که این چیست؛ چند خریدی؟ از کجا خریدی و... .

مشکل دیگر بحث فرهنگ‌سازی استفاده از دوچرخه است. این باید کم‌کم جا بیفتد. نجات زمین از این گرمای مهلک و این شلوغی‌های سرسام‌آور با فرهنگ‌سازی و ایجاد مسیرهای مخصوص دوچرخه ممکن است.

مشکل دیگر که باز به فرهنگ ربط دارد این است که به هر حال این یک دوچرخه به حساب می‌آید و شما احتمالاً هر کجا پارک می‌کنید باید مراقب بچه‌ها باشید که با آن ور نروند! من مجبورم مساجدی بروم که حیاط داشته باشد و از داخل مسجد بیرون پیدا باشد که بچه‌ها بترسند که دست بزنند!

خوب، این هم یک تجربه جدید دیگر.

احساس می‌کنم موتورسوارها اگر این نوع دوچرخه‌ها را تجربه کنند، خیلی‌هاشان تمایل پیدا می‌کنند که این وسیله را به جای موتور تهیه کنند. هم فال است و هم تماشا. هم ورزش و تفریح می‌کنی و هم کارت را انجام می‌دهی...

هشدار: این دوچرخه را برای سنین زیر ۱۸ سال پیشنهاد نمی‌کنم. به هر حال یک وسیله نقلیه موتوری به حساب می‌آید و چه بسا به مرور برایش گواهینامه را هم الزامی کنند! سرعت ۴۰ کیلومتر در ساعت اگر درست کنترل نشود حتماً صدمه خواهد زد. ضمن اینکه کنترل موفق این دوچرخه و استفاده همزمان از اهرم گاز و رکاب و... مهارت خاصی می‌خواهد که بعید می‌دانم نوجوانان از پس آن بربیایند.

موفق باشید؛
حمید رضا نیرومند