پس از تجربه و زیر نظر گرفتن شغلهای مختلف، مهمترین چیزی که به آن رسیدهام این است که ضروریترین ملاک انتخاب یک شغل یا زمینه فعالیت، این است که به خاطر آن شغل و کار و فعالیت، انسان با چه نوع افرادی همکلام و همنشین میشود؟
مثلاً فرض کنید یک نفر میخواهد یک گیمنت یا باشگاه بیلیارد راهاندازی کند، هر چند که آن شغل درآمد بالایی داشته باشد، اما با چه نوع افرادی روبهرو خواهد بود؟ افرادی نهچندان تحصیلکرده و اکثراً اهل دود و قمار و بطالت... اما اگر یکی مثلاً تصمیم بگیرد که استاد دانشگاه بشود، با چه نوع افرادی روبهرو خواهد بود؟ اساتید تحصیلکرده، دانشجویان و کلاً جامعه علمی.
هر وادیای که خواستید وارد شوید، به این فکر کنید که قرار است در آن وادی با چه کسانی همکلام شوید؟ مثلاً یکی تصمیم میگیرد باغ بخرد و باغداری کند یا کشاورزی. کار خوب و حلال و انصافاً جالبی به نظر میرسد اما مهم همین است که در مدیریت باغ با چه کسانی طرف خواهید شد؟ احتمالاً یک میراب بیسواد معتاد که روی اعصاب شما خواهد بود، یا باغدارهایی که حاضرند برای مقداری آب بیشتر یا ۳۰ سانتیمتر دیوار باغ خود را جابهجا کردن، آدم بکشند! و فراموش نکنید که اینطور نیست که یکی بگوید من با آنها طرف نخواهم شد! این لازمه آن شغل است.
یا مثلاً میخواهید وارد وادی نمایشگاه ماشین شوید. با چه افرادی روبهرو میشوید؟ احتمالاً دلالهای ماشین که هیچ ابایی از دروغ و مال حرام و... ندارند و بخواهید یا نخواهید شما هم به مرور همانگونه خواهید شد.
به هر حال، شغلها و موقعیتهایی را انتخاب کنید که به واسطه آن با افرادی روبهرو شوید که باعث رشد علمی، اخلاقی و معنوی شما شوند و همینها یعنی آرامش و لذت بیشتر...
موفق باشید؛
حمید رضا نیرومند