کشف یک محقق ایرانی برای نامرئی کردن اجسام

کشف يک محقق ايراني براي نامرئي کردن اجسام

يک محقق ايراني در دانشگاه پنسيلوانيا به کمک يکي از همکارانش نشان داده است که مي‌توان با استفاده از پرتوهاي پلاسمايي اجسام را نامرئي کرد.
به گزارش آژانس خبرنگاران تكنولوژي ايران _ ايتكا ايده نامرئي کردن اجسام تا چندي پيش تنها در سطح داستانهاي تخيلي علمي نظير مرد نامرئي، اچ جي ولز، مطرح بود اما نادر انقطاع و آندرا آلو از دانشگاه پنسيلوانيا شيوه‌اي را پيشنهاد کرده‌اند که با استفاده از آن مي‌توان با فناوريهاي موجود اجسام را تا حد زيادي غيرقابل رويت ساخت.

به اعتقاد فيزيکدانان اين روش کاربردهاي متعددي در فناوريهاي نظامي مربوط به مخفي کردن و استتار اجسام خواهد داشت.

در گذشته گروههايي از فيزيکدانان کوشيده بودند با روش موسوم به روش آفتاب پرست به استتار اشيا و ااجسام دست يابند. آفتاب پرست در زماني که بر روي يک شاخه قرار مي‌گيرد، براي پنهان کردن خود از چشم دشمنان بدنش را به رنگ شاخه‌اي که بر آن قرار دارد در مي‌آورد. به عنوان مثال ري آلدن از دانشگاه کاروليناي شمالي سيستمي از آشکارسازها و تابش کننده‌هاي نور را پيشنهاد کرد که براي پنهان کردن يک جسم نظير آپارات سينما صحنه‌اي را در پشت سر جسم تصوير مي‌کند و جسم يا شيء مورد نظر را در شلوغي آن صحنه از پيش چشم بيننده محو مي‌سازد.

ادامه مطلب در «ادامه متن ...»

محققان دانشگاه توکيو نيز بر روي نوعي پارچه تحقيق مي‌کنند که بر همين مبنا عمل استتار را انجام مي‌دهد. در داخل اين پارچه دانه‌هايي نظير رشته تسبيح کار گذارده شده که مي‌تواند صحنه‌اي را که بر روي آن تابنده مي‌شود منعکس سازد و جسمي را که اين پارچه بر آن پوشانده شده نظير بدن آفتاب‌پرست به رنگ محيط درآورده و به اين ترتيب آن را نامرئي سازد. اما انقطاع و همکارش از روش موثرتري بهره گرفته‌اند. در شيوه پيشنهادي آنها نوري که از جسم بازتابيده مي‌شود به حداقل کاهش مي‌يابد و از آنجا که رويت اجسام تنها در هنگامي ميسر است که نور بازتابيده از آنها به چشم برسد در غياب اين بازتابش شيء يا جسم عملا نامرئي مي‌شود. جنبه اصلي در مدل پيشنهادي اين دو محقق استفاده از نوعي صفحه يا پرده از جنس پرتوهاي پلاسمايي است که با امواج بازتابيده شده از سطح جسم تداخل مي‌کنند و آنها را از بين مي‌برند.

پرتوهاي پلاسمايي از جنس امواج الکترونيکي چگال هستند که زماني به وجود مي‌آيند که الکترونهاي روي يک سطح فلزي با ضرباهنگ خاصي به حرکت درآيند. به گفته اين دو محقق لايه‌اي از اين ماده پلاسمايي مي‌تواند نور بازتابيده شده از سطح جسم را از بين ببرد البته به اين شرط که تواتر نور بازتابيده شده به تواتر تشديد پرتوهاي الکترونيکي نزديک باشد. به گفته انقطاع براي همه نورهايي که در طول موج مريي قرار دارند خود طبيعت بهترين سپر پلاسمايي را فراهم آورده. اين دو سپر عبارتند از پرده‌ها يا سطوحي که از طلا يا نقره ساخته مي‌شوند. در مورد ديگر انواع طول موجها نظير مادون قرمز يا مايکروويو مي توان از ساختارهايي که به صورت مصنوعي و با ترکيب رديفهايي از سيم‌پيچها درست مي‌شوند براي ساختن سپر محافظ استفاده کرد.

اين قبيل سپرها داراي خواص غيرمتعارف الکترومغناطيسي خواهند بود. محقق ايراني و همکارش با انجام محاسباتي نشان داده‌اند اجسام کروي يا استوانه‌اي که با اين قبيل سپرها پوشيده شوند عملا نور بسيار کمي از خود باز مي‌تابند. در عمل زماني که اين اجسام در معرض نور مريي قرار داده مي‌شوند نوري که از آنها به چشم مي‌رسد آنقدر اندک است عملا ديده نمي‌شوند. يک محدوديت اين فناوري آن است که هر سپر مخصوص تنها براي يک طول موج خاص کار مي‌کند و به عنوان مثال جسمي که در زير نور قرمز غيرقابل رويت شده اگر تحت پرتوهاي به رنگ سبز يا آبي قرار گيرد قابل مشاهده خواهد بود. نکته ديگر آنکه سپر نامرئي کننده زماني عمل مي‌کند که طول موج با تابيده شده نزديک ابعاد خود جسم باشد. به اين ترتيب در مورد نور مرئي از اين سپر تنها براي مخفي کردن اجسام ميکروسکوپي مي‌توان استفاده به عمل آورد. اجسام بزرگتر تنها هنگامي از ديد پنهان مي‌شوند که پرتوهاي با طول موج بلندتر به آنها تابيده شود.

بنابراين با اين فناوري نمي‌توان افراد يا خودروها را نامرئي کرد. اما انقطاع معتقد است که از اين فناوري مي‌توان در زمينه‌هاي ديگر نظير توليد موادي که از برق زدن و درخشش اجسام جلوگيري مي‌کنند استفاده به عمل آورد. اين سپرها همچنين مي‌توانند مانع از تاثير نامطلوب نوري شوند که از اجسام ريز پراکنده مي‌شود و به اين ترتيب مي‌توانند بازده ميکروسکوپ‌ها را افزايش دهند. يک کاربرد ديگر اين روش نامرئي کردن ماهواره‌ها در فضا است.

 لینک پروژه استتار نوری یا همان نامرئی شدن (دانشگاه توکیو)
يک محقق ايراني در دانشگاه پنسيلوانيا به کمک يکي از همکارانش نشان داده است که مي‌توان با استفاده از پرتوهاي پلاسمايي اجسام را نامرئي کرد.
به گزارش آژانس خبرنگاران تكنولوژي ايران _ ايتكا ايده نامرئي کردن اجسام تا چندي پيش تنها در سطح داستانهاي تخيلي علمي نظير مرد نامرئي، اچ جي ولز، مطرح بود اما نادر انقطاع و آندرا آلو از دانشگاه پنسيلوانيا شيوه‌اي را پيشنهاد کرده‌اند که با استفاده از آن مي‌توان با فناوريهاي موجود اجسام را تا حد زيادي غيرقابل رويت ساخت. به اعتقاد فيزيکدانان اين روش کاربردهاي متعددي در فناوريهاي نظامي مربوط به مخفي کردن و استتار اجسام خواهد داشت.

در گذشته گروههايي از فيزيکدانان کوشيده بودند با روش موسوم به روش آفتاب پرست به استتار اشيا و ااجسام دست يابند. آفتاب پرست در زماني که بر روي يک شاخه قرار مي‌گيرد، براي پنهان کردن خود از چشم دشمنان بدنش را به رنگ شاخه‌اي که بر آن قرار دارد در مي‌آورد. به عنوان مثال ري آلدن از دانشگاه کاروليناي شمالي سيستمي از آشکارسازها و تابش کننده‌هاي نور را پيشنهاد کرد که براي پنهان کردن يک جسم نظير آپارات سينما صحنه‌اي را در پشت سر جسم تصوير مي‌کند و جسم يا شيء مورد نظر را در شلوغي آن صحنه از پيش چشم بيننده محو مي‌سازد. محققان دانشگاه توکيو نيز بر روي نوعي پارچه تحقيق مي‌کنند که بر همين مبنا عمل استتار را انجام مي‌دهد. در داخل اين پارچه دانه‌هايي نظير رشته تسبيح کار گذارده شده که مي‌تواند صحنه‌اي را که بر روي آن تابنده مي‌شود منعکس سازد و جسمي را که اين پارچه بر آن پوشانده شده نظير بدن آفتاب‌پرست به رنگ محيط درآورده و به اين ترتيب آن را نامرئي سازد. اما انقطاع و همکارش از روش موثرتري بهره گرفته‌اند.

در شيوه پيشنهادي آنها نوري که از جسم بازتابيده مي‌شود به حداقل کاهش مي‌يابد و از آنجا که رويت اجسام تنها در هنگامي ميسر است که نور بازتابيده از آنها به چشم برسد در غياب اين بازتابش شيء يا جسم عملا نامرئي مي‌شود. جنبه اصلي در مدل پيشنهادي اين دو محقق استفاده از نوعي صفحه يا پرده از جنس پرتوهاي پلاسمايي است که با امواج بازتابيده شده از سطح جسم تداخل مي‌کنند و آنها را از بين مي‌برند. پرتوهاي پلاسمايي از جنس امواج الکترونيکي چگال هستند که زماني به وجود مي‌آيند که الکترونهاي روي يک سطح فلزي با ضرباهنگ خاصي به حرکت درآيند. به گفته اين دو محقق لايه‌اي از اين ماده پلاسمايي مي‌تواند نور بازتابيده شده از سطح جسم را از بين ببرد البته به اين شرط که تواتر نور بازتابيده شده به تواتر تشديد پرتوهاي الکترونيکي نزديک باشد. به گفته انقطاع براي همه نورهايي که در طول موج مريي قرار دارند خود طبيعت بهترين سپر پلاسمايي را فراهم آورده. اين دو سپر عبارتند از پرده‌ها يا سطوحي که از طلا يا نقره ساخته مي‌شوند. در مورد ديگر انواع طول موجها نظير مادون قرمز يا مايکروويو مي توان از ساختارهايي که به صورت مصنوعي و با ترکيب رديفهايي از سيم‌پيچها درست مي‌شوند براي ساختن سپر محافظ استفاده کرد. اين قبيل سپرها داراي خواص غيرمتعارف الکترومغناطيسي خواهند بود. محقق ايراني و همکارش با انجام محاسباتي نشان داده‌اند اجسام کروي يا استوانه‌اي که با اين قبيل سپرها پوشيده شوند عملا نور بسيار کمي از خود باز مي‌تابند. در عمل زماني که اين اجسام در معرض نور مريي قرار داده مي‌شوند نوري که از آنها به چشم مي‌رسد آنقدر اندک است عملا ديده نمي‌شوند. يک محدوديت اين فناوري آن است که هر سپر مخصوص تنها براي يک طول موج خاص کار مي‌کند و به عنوان مثال جسمي که در زير نور قرمز غيرقابل رويت شده اگر تحت پرتوهاي به رنگ سبز يا آبي قرار گيرد قابل مشاهده خواهد بود.

نکته ديگر آنکه سپر نامرئي کننده زماني عمل مي‌کند که طول موج با تابيده شده نزديک ابعاد خود جسم باشد. به اين ترتيب در مورد نور مرئي از اين سپر تنها براي مخفي کردن اجسام ميکروسکوپي مي‌توان استفاده به عمل آورد. اجسام بزرگتر تنها هنگامي از ديد پنهان مي‌شوند که پرتوهاي با طول موج بلندتر به آنها تابيده شود. بنابراين با اين فناوري نمي‌توان افراد يا خودروها را نامرئي کرد. اما انقطاع معتقد است که از اين فناوري مي‌توان در زمينه‌هاي ديگر نظير توليد موادي که از برق زدن و درخشش اجسام جلوگيري مي‌کنند استفاده به عمل آورد. اين سپرها همچنين مي‌توانند مانع از تاثير نامطلوب نوري شوند که از اجسام ريز پراکنده مي‌شود و به اين ترتيب مي‌توانند بازده ميکروسکوپ‌ها را افزايش دهند. يک کاربرد ديگر اين روش نامرئي کردن ماهواره‌ها در فضا است.

 لینک پروژه استتار نوری یا همان نامرئی شدن (دانشگاه توکیو)

http://projects.star.t.u-tokyo.ac.jp/projects/MEDIA/xv/oc.html