* نقل از روزنامه ی سلامت: « ترس را در شکم و معده نیز می توان حس کرد و لی می گویند جایگاه عشق، قلب است. لجبازی نکنید. عکس قلب و تیری را که به سمت آن پرتاب شده است همگان دیده اند. در عهد باستان ارسطو معتقد بود قلب جایگاه تمامی احساسات است، هرچند که کلود گالین – پزشک یونانی قرن 2 م – جگر را مرکز همه چیز می دانست اما با این حال قرن هاست که بشر با قلبش هم حس می کند و هم تصمیم می گیرد.در نیمه دوم قرن13 م قلب به طور رسمی جایگاه عشق خوانده شد در تمامی تصاویر مذهبی، قلب مکان مقدس عشق خداوندی معرفی شد. در قرن 18م گرچه علم قلب شناسی در حال بال و پر گرفتن بود و لی جایگاه عشق متزلزل نشد تا آنکه در قرن 20 م ، انسان عشق را احساسی تولید وکنترل شده از سوی مغز دانست.انسان قرن بیستمی عشق را بی اهمیت و نتیجه گذرای فعل و انفعالات شیمیایی دربدن جلوه داد...تحقیقات اخیر نشان داده است که عشق نتیجه واکنش متقابل مغز... (ادامه)
"