میزبانی وب سایت‌ها

میزبانی وب سایت ها

 

هر وب سایتى باید در یک سرور (کامپیوترى که بطور مداوم به اینترنت متصل است) میزبانى شود. (یعنى نیاز به یک خط اختصاصى بصورت اجاره دارد) ولى یک ناشروب سایت نیاز ندارد که صاحب یا اداره کننده سرور خود باشد. در حقیقت بیشتر ناشرین وبسایتی، تنها فضایى را در سرور یک شرکت خارجى اجاره مىنمایند.
اساساً یک ناشروب سه گزینه وسیع دارد:

۱. فضایى را در یک یا چند سرور که تحت مالکیت یک شرکت خارجى است اجازه نماید.

- بدون نام (Domain) اختصاص خود، در این مورد آدرس وب سایت شبیه زیر خواهد بود: نام شرکت / ch. نام سرور www

- با نام (Domain) اختصاصى (یعنى سرور مجازی): در این حالت آدرس وب سایت بشکل زیر مىباشد: com. نام شرکت. www

مزایاى این گزینه عبارتند از:

سرمایه گذاى و هزینههاى عملیاتى پایین و سادگى

۲. مالک سرور یا سرورهاى خود در یک شرکت خارجى (یک شرکت خارجى مىتواند هر شرکتى باشد، مثلاً یک ارائهکننده حضور در وب (wwp) یعنى ارائهکننده حضور اینترنتى (IPP) یا ارائهکننده خدمات اینترنتى (ISP) است.) باش (یعنى میزبان). این یک راهحل میانه است.


۳. سرور / سرورها و خط اختصاصى خود را داشته باشد.

مزیت:

کنترل کامل، ولى پیچیدهترین و گرانترین گزینه است.

نکته:

وب سایتهاى چندى (مثلاً www.altern.org ، www,tripod.com ، www.geocities ، www.netscape.com که خیلى از آنها خود را سایتهاى جمعى مىنامند) میزبانى رایگان وبسایتها را ارائه مىدهند.


چرا آنها این کار را انجام مىدهند؟ دست کم به سه دلیل زیر:

۱. میزبانى رایگان است ولى ایجاد سایت باید توسط کاربر یا یک مشاور شریک و همکار ارائهکننده حضور در وب (wpp) انجام گیرد.

۲. آدرسهاى این وبسایتها فرمت زیر را دارند:

عبارت دیگرى که طولانى نیز هست / www.geocities.com و نمىتواند فرمت com. اسم شرکت .www باشد طبق تعاریف فوق، این مورد مربوط به گزینه ۱ مىشود. بنابراین ناشر چنین وب سایتى براى wpp خود تبلیغات رایگان مىکند (مثلاً در این مورد Geocities).

۳. این استراتژى ترافیک عظیمى از کاربران ایجاد مىکند، در نتیجه ارائهکنندگان حضور در وب قادر خواهند بود با موفقیت و با پرداخت خدماتى مانند تبلیغ online به بازاریابى بپردازند.  

.

ارسال سؤال یا نظر