گزارشی از اولین نمایشگاه بازی های کامپیوتری. Iran Video Game

Mirzaie

گزارشی از اولین نمایشگاه بازی های کامپیوتری. Iran Video Games Fair

با پایان اولین نمایشگاه بازی های کامپیوتری در تاریخ 16/7/84 تصمیم گرفتم که یک گزارش مستند درباره ی این به اصطلاح نمایشگاه بنویسم و دوستانی را که نتوانستند در این نمایشگاه شرکت کنند در اهم اخبار واقعی آن قرار بدهم.
در اول این گزارش می خواهم که نقدی کلی بر این دست از نمایشگاههای برگزار شده، مخصوصا در چند سال اخیر داشته باشم.
واقعا جای تاسف دارد که در مملکت ما همه امور جنبه تبلیغاتی، نمایشی و شعاری به خود گرفته اند! یک نگاه اجمالی به نمایشگاه های چند سال اخیر این گفته بنده را کاملا تایید می کنند. به عنوان مثال نمایشگاه اله کامپ 84 ... نمایشگاه اینترنت سال قبل ... نمایشگاه وبلاگ ها و سایتهای گروهی در سال پیش در وزارت کشور و نمایشگاه نرم افزارهای آموزشی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و ... هزاران هزار نمونه از این دست. واقعا چه نیازی است که ما در سال این همه نمایشگاه برگزار کنیم ولی این نمایشگاه ها فاقد ارزش و محتوا باشند.
چند روز قبل از برگزاری نمایشگاه بازی های رایانه ای در سالن وزارت کشور در اخبار سیما خبری مبنی بر برگزاری نمایشگاه بازیهای رایانه ای در ژاپن پخش شد. واقعا خبری جالب بود ... اینطور که معلوم بود این نمایشگاه بعد از نمایشگاه E3 امریکا بزرگترین نمایشگاه در این زمینه در دنیاست. تا اینجا بحثی نیست ولی زمانی که چند روز بعد از نمایشگاه بازیهای رایانه تهران دیدن کردم به یک اصل رسیدم و آن این بود که در کشور ما برگزاری این دست نمایشگاه های برای اینست که به دنیا بگویم : آری ما هم نمایشگاه بازی های کامپیوتری داریم ... ای مردم دنیا بدانید ما ایرانیان در همه زمینه ها پیشرفته ایم ... دنیا بداند ما هم مثل امریکا و ژاپن نمایشگاه بازیهای رایانه ای برگزار کرده ایم و (احتمالا) قرار است پوز آنها را به خاک بمالیم! واقعا جز کلمه تاسف کلمه ای در خور دیگری به ذهنم نمی رسد.
آدرس سایت نمایشگاه E3 امریکا : http://www.e3expo.com

در بدو ورود به نمایشگاه که در سالن زیر زمینی وزارت کشور که بیشتر به پارکینگ شباهت داشت، میزی قرار داده بودند و یک خانوم خیلی محترمانه از بنده و فردی دیگری که در کنارم بود درخواست کرد که 200 تومان برای دریافت بلیت پرداخت کنیم که این مبلغ کاملا منصفانه و مقول به نظر می رسید و بعد هم فرمودند که بعد از پایان نمایشگاه در سایت اینترنتی نمایشگاه از بین بلیت ها فروخته شده قرعه کشی انجام میشود و به برندگان این قرعه کشی جوایزی تعلق می گیرد.
آدرس سایت نمایشگاه : http://www.cgf.ir

تا اینجا همه چیز خوب بود ولی همین که وارد به اصطلاح نمایشگاه شدم با صحنه های بسیار دلسرد کننده ای مواجه شدم!
چند غرفه که تعداد آنها به زحمت به 10 غرفه می رسید و در ضمن با مساحتهای خیلی کمتر از 10 متر !
مثل همیشه و طبق رسوم گذشته مجتمع فنی تهران به مانند سرجهازی این دست از نمایشگاهها، حضور پیدا کرده بود و بزرگترین غرفه را اختیار کرده بودند. البته حضور آنها هم بی دلیل نبود ، زیرا مجتمع فنی تهران برای اولین بار در ایران اقدام به برگزاری کلاسهای ساخت بازیهای کامپیوتری کرده است و به همین دلیل در این نمایشگاه حضور داشتند. مجتمع فنی کار ارزشمندی انجام داده ولی زمانی که نگاهی به لیست قیمتهای کلاسهای آموزشی آن انداختم ، به راحتی و بدون تعارف فهمیدم که این کلاسها مخصوص از ما بهتران تدارک دیده شده و برای جوانهای با استعداد ، نخبه و علاقمند اما از طبقه متوسط جامعه جایی وجود ندارد.
این هم سایت مجتمع فنی تهران : http://www.mftsite.com

در ابتدای در ورودی اولین غرفه یک اتاقک بود که یکسری شعار و حرفهای بی معنی بر روی آن نوشته شده بود ... مثلا یکی از آنها این بود که در گیم نت های دنیا ممنوعیت ورود کودکان یک اصل است!!! و یکسری حرف خنده دار و قابل تامل دیگر ...
در اتاقک یک مرد با محاسن نامرتب و ناجور نشسته بود و در مورد یک برنامه مدیریتی در گیم نت شرح واقعه می داد. زیاد در آنجا نماندم و به غرفه بعدی رفتم. غرفه بعد مربوط به مجله عصر شبکه بود که به قیمت 300 تومن عرضه میشود و البته این مجله با 2 ساعت اینترنت همراه است. اکثر فروشندگان این مجله در خیابان ولیعصر این دو ساعت اینترنت را هپولی می کنند. این مجله به طور مشخص هیچ ربطی به گیم و بازی ندارد!
بعد رسیدم به غرفه سوم ... یک غرفه از 3 برادر بسیجی که در ویژه نامه کلیک و سیما گزارشی در مورد فعالیت آنها در زمینه ساخت بازی بارها پخش شد. جالب اینجا بود که آنها هیچ نمونه کار و یا دمویی از فعالیتهایشان تهیه نکرده بودند و فقط دو عدد پی سی در غرفه گذاشته بودند که یکی از آنها در حال نمایش مصاحبه آنها با سیما بود و دیگری هم یک دموی بسیار ابتدایی و ساده از یک هواپیما که کار خاصی انجام نمی داد ... از 3 برادر فقط یکی از آنها در غرفه حاضر بود و وقتی من از ایشون پرسیدم که از چه موتوری سه بعدی سازی برای ساخت بازیهاتون بهره می برید با کمال شجاعت و جسارت گفت ما از دایرکت ایکس استفاده می کنیم و البته از نسخه غیر مجاز و کپی شده آن هست! در غرفه هم یکسری پوستر بود ( البته اگر بشه بهش پوستر گفت ) که در اون در مورد سناریو برای ساخت یک بازی سوال شده بود. البته این 3 برادر شرکتی را هم با نام کوثر نگار ثبت کرده اند.
این هم آدرس سایت شرکت کوثر نگار : www.kosarnegar.ir

در غرفه بعدی هم یک شرکت گیم فروشی بود که یکسری گیم کرک شده و ترجمه شده به فارسی رو میفروخت.

بعد از این چند غرفه بی فروغ بلاخره رسیدم به یک غرفه مرتبط با نمایشگاه که محصولی هم ارائه کرده بود! بله ، در کمال تعجب تمام حواسم به طرف این غرفه جمع شد و وقتی که بیشتر دقت کردم متوجه شدم که آنها یک بازی اکشن ایرانی ارائه کرده اند. نام شرکت مذکور شرکت نرم افزاری هنرهای پویا بود. نمایی از غرفه

در غرفه یک عدد پی سی بود که بازی ارائه شده توسط این شرکت رو به نمایش گذاشته بود و چند کودک در حال بازی کردن بودن. نام بازی ارائه شده پایان معصومیت بود و کمی که به محیط بازی دقت کردم من رو یاد بازی های شرکتهایی بزرگی همچون یوبی می انداخت. گرافیک بازی یادآور بازیهای سالهای 2001 و 2002 بود و بازی بر روی 2 سی دی ارائه شده بود. کاراکترهای بازی دو شخصیت با نامهای ارشک و لیلا بودند و موضوع و سناریو بازی بر پایه جنگ بین ایران و عراق طرح ریزی شده بود. صداهای شخصیتهای بازی به زبان فارسی و کاراکتر زن این مجموعه با پوشش روسری و کاملا اسلامی ساخته شده بود. صداهای اسلحه ها هم کاملا حرفه ای بود ! طوری که آدم شک میکرد که چنین صدایی رو بشود در ایران ضبط کرد.

در کل میشود گفت که این بازی با استفاده از نماها و صداهای ساخته شده و ارائه شده از طرف کمپانی های بزرگ عرضه کننده بازی ساخته شده بود ولی یک نکته حائز اهمیت بود و آن این بود که بلاخره طراحی دو شخصیت و سناریو بازی کاملا ایرانی بود و مسلما وقت زیادی برای ساخت این بازی صرف شده بود. همین قدر میتوان گفت که برای شروع خیلی خوب بود. فورا بدون معطلی دستم رو در جیبم کردم تا یک عدد از این بازی رو بخرم و ببینم که چی از آب در اومده ... در غرفه یک تعداد از این بازی بود که توسط غرفه دار فروخته میشد و من هم به خیال اینکه بازی گرونی هست اول یک نگاه به پشت پک بازی انداختم ولی در کمال تعجب قیمت درج شده بر روی آن 2500 تومان بود که غرفه دار آنرا با تخفیف ویژه نمایشگاه 2000 تومن می فروخت. من هم فورا یکی خریدم.

اینجا یک خواهش از تمام رفقا و دوستان دارم و آن اینکه سعی کنند که نسخه اصل این بازی را تهیه کنند، چون در ادامه این مطلب به نکاتی اشاره خواهم کرد که با من در این مورد هم عقیده خواهید شد. جدا از اینکه آیا واقعا این بازی ارزش پرداخت 2500 تومن را دارد و یا ندارد، من یکسری سوال از مسئول غرفه (که به تنهایی غرفه شرکت هنرهای پویا را می چرخاند) پرسیدم که خواندش خالی از لطف نیست. مسئول غرفه که یک جوان 23 الی 24 ساله به نظر می رسید می گفت که برای ساخت این بازی یک تیم 10 نفره مدت زیادی وقت گذاشته اند و اصلا قرار نبوده که این بازی با این سبک و سیاق ارائه شود. در ابتدای امر قرار بوده که یک بازی با گرافیک بسیار بالا و با سناریو بسیار قوی ارائه بشود ولی به دلیل مشکلات مالی این امر محقق نشده و حتی این تیم به مدت چندین ماه بدون حقوق مشغول ساخت این بازی بوده اند. اینجا یک نکته وجود دارد : آن هم این که این جوانان فعل توانستن را صرف کرده بودند و بجای شعار دادن و حرف زدن ، زحمت کشیده بودند و به گفتهایشان عمل کرده بودند. چیزی که در کشور ما کمیاب است، یعنی مرد عمل کم داریم ...
این دوست ما میگفت که اکثر اعضای گروه بعد از ساخت این بازی دعوتنامه های بسیاری از شرکتهای بزرگ تولید گیم در اروپا و آسیا دریافت کرده اند و این به دلیل ارسال نمونه کارهایشان برای این شرکتها بوده است. همین رفیق ما که کمی هم مثل خودم خجالتی به نظر می رسید گفت که ما نمونه های بسیاری طراحی کرده ایم ولی به دلیل نبود قانون کپی رایت حاضر به ارائه آنها به بازارهای داخلی نیستیم و ساخت این بازی بیشتر جنبه دست گرمی و تبلیغاتی داشته ... آخر جعبه این پک به تنهایی بیش از 500 تومان ارزش داشت و اگر هزینه 2 سی دی و رایت و چاپ بر روی آنها رو هم از 2000 تومن کم کنیم دیگر چیزی برای ما باقی نمی ماند. پس صرفا این محصول یک محصول تبلیغاتی بوده و بس ... من با این حرف کاملا موافقم. برای همین مطالب بود که من از همه دوستان درخواست دارم که نسخه اصل این بازی را تهیه کنند تا بخش بسیار کوچکی از هزینه های اعمال شده بر این تیم جوان و خوش آتیه تامین شود ... بلاخره یک حساب سر انگشتی که کنیم به راحتی میتوان به عمق فاجعه پی برد! چند نفر ساعت صرف شده ؟ کرایه استدیو ضبط صدا برای ضبط صدای کاراکترها ؟ و ...
آدرس سایت شرکت هنرهای پویا : www.questofpersia.com

بعد از غرفه شرکت هنرهای پویا یک شرکت ارائه کننده بازیهای شبکه ای در منزل بود که چیز جدیدی نیست و غرفه بعدی که اصلا ربطی به نمایشگاه نداشت. شرکت XLC محصولی آموزشی در زمینه زبان انگلیسی ارائه کرده بود که شامل یک پک بود که حدود نزدیک به 10 سی دی و 10 نوار تیپ و تعدادی کتابچه بود. به گفته مسئول غرفه که جوانی مستعد بود شرکت متبوعش محصولی ارائه کرده که روش جدیدی در آموزش زبان است و اسم این روش ایکس است. در روش آنها از ضمیر ناخداگاه انسان برای آموزش زبان بهره گرفته میشود ( از حافظه بلند مدت ) و خلاصه یکسری از این حرفها ... چیزی که این شرکت ارائه کرده بود سالیان درازی است که در دنیا و حتی ایران خودمان استفاده میشود ولی به گفته ایشون روش نویی بود. خلاصه که وقتی قیمت پک رو جویا شدیم مسئول غرفه گفت که محصول ما در بازار 125 هزار تومن عرضه میشود ولی به دلیل نمایشگاه با تخفیف 68.500 تومان میفروشیم. همچنین اگر کسی پول همراه ندارد ما از ایشان ثبت نام به عمل آورده و محصول رو بعد از نمایشگاه با قیمت نمایشگاه به این عزیزان عرضه می کنیم ! بعد یک آقایی پرسید که این پک شما قبلا امتحان شده ؟ و غرفه دار فورا گفت بله 100% ما تا به حال این مجموعه را بر روی 14 هزار نفر امتحان کرده ایم و مجوز آموزش عالی را هم کسب کرده ایم! یعنی 14 هزار نفر، هر نفر 125000 هزار تومن بابت این بسته داده اند ؟!!! مردم چقدر پولدار شده اند !!!
سایت شرکت XLC : www.xlc-iran.com

بعد از این غرفه رسیدم به غرفه مجتمع فنی که قبلا توضیحات رو از این غرفه نوشتم و فقط یادم رفت اشاره ای به یک کتاب تازه منتشر شده از انتشارات دیباگران کنم ... کتاب مذکور آموزش ساخت بازی های کامپیوتری است که همراه با یک سی دی ارائه میشود و همچنین از قطر و وزن زیادی برخودار است! وقتی که مشتاق به خرید کتاب شدم نگاهی به قیمت آن کردم که فکر کنم 8.400 تومان بود و بنده رو بکل پشیمون کرد. البته فعلا نیازی به این مبحث ندارم ولی بعدا حتما این کتاب رو تهیه می کنم.

بعد از غرفه مجتمع فنی غرفه مجله بازی رایانه بود که اصلا جلوی آن هم نرفتم و فقط دو غرفه دیگه باقی مانده بود ! یکی کانون پرورش فکری کودکان که چند نرم افزار کودکانه ارائه کرده بود. یکی از این برنامه ها برای نقاشی بود که یکسری تصاویر از پیش ساخته در خودش داشت و برای طراحی چهره بکار میرفت و دیگری یک شطرنج ساده و ...
سایت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان : http://www.kanoonparvaresh.com

و در آخر هم غرفه شرکت آبی رایانه بود که به تازگی مجله ای تخصصی در زمینه بازیهای کامپیوتری عرضه کرده است که خواندن این مجله را به همه بازی خورها پیشنهاد میکنم. در ضمن شرکت آبی رایانه در فروش سی دی های قفل شکسته ید بالایی (طولانی) دارد و از فعالترین شرکتها در این زمینه است. همیشه هر وقت از همه جا نا امید شدید سری به این شرکت بزنید. مطمئن باشید دست خالی برنخواهید گشت. این هم یک تبلیغ مفت و مجانی!
سایت شرکت آبی رایانه : http://www.abicomputer.net

در آخر خدا را شکر میکنم که این نمایشگاه کمتر از 10 غرفه داشت وگر نه من هم میبایست به مانند فردوسی 30 سال تمام صرف نوشتن یک گزارش میکردم که در آخر هم بدرد کسی نمی خورد ( بر عکس شاهنامه که اثری جاودان و ماندگار است) و یک مسئله برای پایان این گزارش که دیدگاه شخصی من از برگزاری چنین نمایشگاه هایی است ...
به نظر من برگزاری نمایشگاه هایی از این دست فقط و فقط اهانت به شعور و فهم ایرانیان عزیز است و بس. کسانی که مسئول برگزاری این قبیل نمایشگاه ها هستن مردم ما را مردمی ( دور از جان ) احمق فرض کرده اند ... البته اینان خودشان احمق ترند که چنین برداشتی را از جامعه و جوانان باهوش و دانای ایرانی دارند. چرا امور این مملکت به دست افراد دانا و توانا سپرده نمی شود؟!!! این یک سوال اساسی است که زمانی که به آن جواب دهیم مشکلات این ملت یکی پس از دیگری حل خواهد شد و جوانانی چون من حسرت به دل یک نمایشگاه همچون جتیکس دبی و یا سبیت آلمان نخواهند ماند ... به امید آن روز

این گزارش توسط محمد میرزائی تهیه و تنظیم گردیده است. هرگونه کپی برداری از این اثر با ذکر نام نویسنده بلامانع است. با تشکر.
پروفایل من در یاهو 360 درجه http://360.yahoo.com/mr_mirzaie
ایمیل mr_mirzaie [at] yahoo (dot) com

Mirzaie

عکسهايی در همين راستا : http://aksmobile.textamerica.com/default.aspx?_ctgry=18390

Hamid

Mirzaie, جان،
اولا متشكر از گزارش كاملت. آفرين

ثانيا مي‌خوام بدونم:
قيمت بازي‌هاي ايراني حدودا چند بود؟؟؟؟؟
مي‌توني در اين باره توضيح بدي؟؟؟؟
مثلا تا چند سي‌دي تونسته بودن پيش برن؟؟؟

Mirzaie

حمید جون منظورت از بازی های ایرونی چیه؟ نکنه بازیهای دوبله شده رو میگی ؟ تا دلت بخواد بود ... از همه سبکی و همه نوع بازی ... Very Happy

Hamid

نه بابا، دوبله شده چيه؟؟؟؟؟؟
بازي‌هايي رو مي‌گم كه ايراني‌ها ساخته باشن.
خودت هم توي گزارشت نوشتي:

maxpal97

آه .. .....

خیلی خیلی جالب بودن جناب میرزایی ..... Neutral