آرتمیا

istak

آرتمیا نوعی سخت پوست كوچك است كه بطور طبیعی در آبهای شور مثل دریاچه ارومیه زیست می كند . این همان جانداری است كه به تغذیه فلامینگو ها رسیده و باعث قرمز شدن پرهای آنها می شود . بنابراین علاوه بر آن كه برای ماهی های آب شور یك تغذیه زنده به شمار می رود به شادابی و درخشانی رنگهای آنها نیز كمك شایانی می نماید به نحوی كه پس از چند بار تغذیه این موضوع در گونه های مورد نگهداری كاملا" مشهود خواهد شد .

آرتمیا یا همان میگوی آب شور یكی از بهترین و مقویترین منابع غذائی است كه میتواند كمك بسیار زیادی به رشد بچه ماهی و همچنین لاروها بنماید .

آرتمیا دربازار به صورت تخم یافت میشود و می توانید از مغازه های ماهی فروشی و آكواریومی ها آنرا تهیه كنید تخم این موجود بسیار ریز است و تا چند سال میتوانید از تخم ها نگه داری كنید به شرطی كه دور از رطوبت باشد.

نحوه تهیه آرتمیا :

ابتدا باید تخم آرتمیا را از فروشگاه تهیه نمائید.بعد از خرید تخمها به یك سری وسایل نیاز دارید شامل یك متر شلنگ ، یك پمپ آكواریوم ، یك بطری یک و نیم لیتری یا همان بطری نوشابه خانواده و یك لامپ كوچك .

ابتدا بطری را برداشته و كف آنرا بطور كامل ببرید . نیازی به باز كردن درب بطری نیست .

درب بطری را محكم ببندید تا آب نشت نكند بعد حدود یك سانت از ته بطری را كه بریده اید از قسمت بریده شده به سمت درب بطری دو سوراخ به موازات هم ایجاد نمائید و با رد كردن یك نخ یا سیم مفتول از داخل آن دسته ای را بوجود آورید . تا بتوانید آن را از یك نقطه اویزان كنید.

اكنون به ابی كه جوشیده شده و كمی هم گرم باشد نیاز دارید . آب را داخل بطری به اندازه یك لیتر بریزید و به اندازه یك قاشق غذا خوری به آن نمك اضافه كنید گرمی آب به حل شدن بهتر نمك كمك می كند حالا پمپ هوا را روشن كرده و شلنگ را تا انتها در بطری قرار دهید . در اینجا كف بطری در اصل در بطری است اما چون تنگتر هست كمك می كند كه همه تخمها به راحتی در آب پراكنده شوند بعد از قرار دادن شلنگ پمپ را روشن كنید وفتی كه شلنگ كاملا در کف قرار بگیرد باعث حل شدن كامل نمك میشود بعد از اینكه اب به درجه طبیعی رسید و خنك شد تخم های میگو را اضافه كنید توجه داشته باشید كه مقدار زیادی از تخمها را استفاده نکنید چون اندازه انها كوچك است اما وفتی كه تبدیل به نوزاد شوند تعداد بیشتری به نظر می رسند و اگر چند روز از تولد آنها بگذرد پوستشان سخت شده و غذای مناسبی به حساب نمی آیند پس تخمها را به اندازه بریزید پمپ هوا باید همیشه كار كند لامپ تهیه شده را در كنار ظرف روشن كنید این عمل به باز شدن تخمها سرعت می بخشد .

بعد از گذشت 24 تا 36 ساعت مشاهده خواهید كرد كه موجودات ریز شفافی در داخل آب شناور هستند كه همان آرتمیا یا میگوهای آب شور شما هستند . برای تغذیه ماهی ها شما باید آرتمیا را از آب شور جدا كنید . از یك پارچه مناسب استفاده كنید و در تغذیه لاروها و بچه ماهی ها احتیاط كنید .

آرتمیا را در 4 وعده غذایی به ماهی ها بدهید تا جواب بهتری از این غذای مقوی بگیرید .

2- كرم خونی :

كرمهای خونی سرشار از پروتئین بوده و ماهیهای آب شور هم اشتهای بسیار زیادی به خوردن آنها نشان می دهند . كرمهای خونی منجمد بسته بندی شده داخلی و خارجی در فروشگاههای آكواریوم یافت می شود . تصور اینكه بسته های خارجی كه گرانقیمت تر هم هستند مناسب است تصوری غلط است زیرا معمولا" بسته های آنها بدلیل بعد مسافت سیاه رنگ شده كه این موضوع ناشی از یخ زدن و وارفتن های ممتد می باشد لذا توصیه می شود در هرصورت حتما" ازبسته هائی استفاده نمائید كه رنگ آن كاملا" قرمز باشد .

بدلیل تمایل عموم گونه ها به خوردن آن و قیمت مناسب و پروتئین كافی رژیم غذائی بسیار مناسبی به شمار می آید لیكن از مصرف مداوم آن باید خودداری كرد . حتما" دربین دفعات استفاده از رژیمهای دیگر هم استفاده كنید .

3- لارو سنجاقك :

در حاشیه رودخانه ها میتوان آنرا تهیه نمود كه علیرغم بسیار مغزی بودن آن مشكلات خاص خود را هم خواهد داشت .

4- دافنی

شاید افراد کم سن و سال بخوبی دافنی یا خاکشی را نشناسند ولی آنهایی که از آب انبارهای قدیمی آب برداشته اند یا در منزلشان حوض وجود داشته است این حیوان را بخوبی می شناسند .دافنی ها جزو سخت پوستان ریز هستند که در بیشتر آبگیرهای آب شیرِین یافت می شوند ، و چون شکل آنها تا حدودی شبیه دانه های خاکشیر است به آن خاکشی یا خاکشیر هم می گوِیند .در فرهنگ غربی به این حیوان به زبان عامیانه کک آبی می گوِیند زیرا تا حدودی شبیه به کک معمولی است.

دافنی ها جز بهترین مواد غذایی زنده می باشند که در همه جا یافت می شوند .البته نباید انتظار داشت که در هر برکه یا آبگیر بتوان آنها را پیدا کرد .معمولا در طبِیعت بیشتر می توان توده های ابر مانند آنها را در برکه هایی که کنار محل ریزش آشغالهای شهری درست میشود ، و نیز در آبگیرهایی که آب آنها چندان تمیز نیست، مشاهده نمود .

رنگ دافنی ها قرمز ، سبز یا خاکستری است ولی نوع قرمز آن مرغوبتر است .گاهی توده آنها بقدری بزرگ و متراکم است که از فاصله دور قابل تشخیص می باشد .عمق توده ممکن است از 5 تا 50 سانتیمتر تفاوت نماید .توده دافنی در اثر حرکاتی که دارد از دور بصورت ابر متحرک دیده می شود .از آنجا که دافنی های بزرگ نمی توانند مورد استفاده بچه ماهی ها قرار گیرند ، لذا برای تغذیه آنها باید با الک دافنی های ریز را جدا کرد .

جمع آوری دافنی از محیط طبیعی

پس از شناختن دافنیها و محلهای زیست آنها ، می توان با تورهای دستی خاصی که دارای چشمه های بسیار ریز است به صید اقدام نمود .قطر توردستی باید حدود 25 سانتیمتر و عمق آن 35 سانتیمتر باشد .توری باید بصورت استوانه ای و گرد و بدون درز داخلی دوخته شود .توری های مخروطی زیاد مناسب نیستند چون باعث مرگ و میر بیشتر دافنیها می شوند .از پارچه تنظیف و یا سایر پارچه های مشابه که دارای چشمه های توری بسیار ریزند می توان برای اینکار استفاده نمود .پس از پیدا کردن دافنی ها باید با حرکت دادن تور دستی در داخل آب بصورت 8 انگلیسی آنها را صید نمود .

دافنیهای جمع شده را باید در سطل آب ریخت و به محل مورد نظر برد .اگر آب داخل سطل گرم است می توان مقداری یخ برای خنک کردن آن بکار برد .دافنیها احتیاج به مصرف اکسیژن زیاد دارند و اگر اکسیژن محلول در آب کم شود ، دافنی ها به سطح آب می آیند .صیادان حرفه ای دافنیها، معمولا صبح زود که دافنی ها در سطح آب تجمع می نمایند آنها را صید می نمایند .پس از شروع وزش باد و بالا آمدن آفتاب ، دافنی ها معمولا به عمق آب می روند ولی در مواقعی که تراکم آنها زیاد است در سطح آب می مانند .اگر سایه بانی بر روِی آب درست شود ، می توان تراکم دافنی ها را در زیر آب مشاهده نمود.

در مناطق معتدل حداکثر تراکم دافنیها در ماه اردیبهشت است .پس از آن با شروع فصل گرما بتدریج تراکم آنها کم شده و مجددا در اوایل پاییز افزایش می یابد .اگر سرما زیاد نباشد ، در فصل زمستان نیز می توان تراکم کمی از آنها را درآبها مشاهده نمود .بهترین آب مناسب برای رشد و نمو زیاد آنها آبی است که پ – هاش آن خنثی و یا کمی قلیایی باشد .

نگهداری از دافنیها به طور زنده

اگر اکسیژن کافی در دسترس دافنی ها باشد ، در شرایط مساعد می توان تابستانها تا 3 روز و در بهاریا پاییز تا یک هفته آنها را در یک سطل آب به طور زنده نگهداری کرد .بنابراین اگر در بهار و پاییز هفته ای یکبار و در تابستان هفته ای دو بار در مواقع لزوم اقدام به جمع آورِی آنها شود، کافی می باشد .

مضرات دافنیها

از آنجا که پوسته آنها نرم و غیر قابل نفوذ می باشد دارای اثر ملین بوده و اگر غذای اصلی ماهی ها را تشکیل دهند ، ماهیهابه اندازه کافی چاق نخواهند شد .این غذا را می توان با مواد نشاسته دار مانند گندم سبوس دار پخته به طور متناوب به ماهی ها داد تا عیب یاد شده تا حدودی برطرف گردد .گاهی ماهی ها که علاقه زیادی بخوردن دافنی دارند ممکن است در اثر پرخوری از آن بمیرند .همواره با دافنیها ممکن است نوزاد برخی از انگلها یا سایر جانوران آبزی بیماری زا بداخل آکواریوم انتقال داده شود که معمولا جداسازی آنها بعلت ریزی و یابی رنگی امکان پذیر نیست .گاهی نیز دافنیها با آرواره های خود به بدن و برانشی بچه ماهی ها چسبیده و باعث مرگ و میر آنها می شوند .

تکثیر و تولید دافنی

اگر چه احتمالا با ایجاد شرایط مساعد مانند پ – هاش کمی قلیایی ، نور کافی و کمی کود گوسفندی می توان حتی در لگن های پلاستیکی رختشوِیی اقدام به تولید دافنی نمود ، با وجود این میزان دافنی تولید شده در چنین ظرفی فقط می تواند احتیاجات غذایی یک یا دو جفت ماهی را در طول سال تامین نمایند .

با ایجاد شرایط یاد شده می توان اقدام به تولید دافنی نمود .برای این کار باید صید دافنی کم کم صورت گیرد و به تدریج کود به اندازه کافی به استخرها اضافه گردد .خاک خشک مخلوط به محلول پهن گوسفندی و کمی آرد سوِیا بهترِین کود به حساب می آید .قبلا بهتر است این مخلوط در مجاورت نور آفتاب بخوبی خشک شود تا تخم و نوزاد جانوران مضری که احتمالا در داخل آن وجود دارد از بین بروند .پس از پر کردن استخرها از آب و افزودن کود قرار دادن مقداری دافنی مولد ، بعد از چند روز تولید مثل و افزایش آنها شروع خواهد شد .در استخرهای پرورش دافنی بهتر است در قسمتی از آن سایه بانی برای جمع شدن دافنی ها درست شود .کمی از آب استخر نیز باید هفته ای یکبار تعوِیض شود تا از غلیظ شدن آن جلوگیری شود .
منبع: http://istak20.blogspot.com