طرح و برنامه پیشنهاد شما برای تبلیغ اینترنتی (تبلیغ دینی)

babani

ســـلام علیــــــــــــکم؛
اگه شما بخواهید یه طرح و برنامه برای تبلیغ دینی به صورت اینترنتی پیشنهاد بدید چه پیشنهادی خواهید داد.
البته یک ایده و پیشنهاد که نوآورانه باشه و قبلاً مشابهش کار نشده باشه.
مثلاً راه اندازی انجمن گفتگو یا مثلا وبلاگ یا سایت و یا غیره
خوب اینایی که گفتم میبینید که همش تکراریه
ولی این سایت رو ببینید
می بینید که نمونشو واقعا قبلا یا ندیدید یا خیلی کم
یا مثلا این ابتکار رو ببینید
من دنبال یه همچین طرحایی هستم
یا مثلا همون انجمن گفتگو یا وبلاگ اما با یک طرح و نوع خاصی که یه نوع ابتکار محسوب بشه .
البته سیستم و چگونگی راه اندازی اون سیستم رو هم توضیح بدین
البته اگه در این بحث شرکت کنید و هر پیشنهادی که مد نظرتون هست رو بفرمائید در ثواب و اجر اون شریک خواهید بود
من این طرح رو برای معاونت تبلیغ و آموزشهای کاربردی حوزه علمیه قم می خوام
آقا حمید جان خیلی روی شما حساب کردم
با ایده هایی مثل تستا و پارسخوان و کوتاه کردن آدرس و ... مطمئن هستم در این بحث کمکم خواهید کرد.
قربان شما

Hamid

سلام؛
من خودم همیشه فکر می‌کنم که جای چند حرکت فرهنگی در اینترنت خالی هست:
1- راه اندازی سایتی که روش‌های به دام نیفتادن در اینترنت رو به کاربران یاد بده.
مثلاً ممکنه یکی مثل من به ویدئوهای آموزشی سایت یوتیوب نیاز داشته باشه. اما می‌دونیم که وارد شدن به یوتیوب همانا و به هر حال، به دام فرهنگ غرب افتادن همانا.
حالا اگر سایتی باشه که یاد بده چطور ویدئوهای یوتیوب رو بدون ورود به اون سایت پیدا کنیم و دانلود کنیم، خوب، کلی در کم شدن گناه مفید بوده.
مثلاً خود من هرگز به سایت یوتیوب وارد نمی‌شم، اما هر ویدئویی که بخواهید، پیدا می‌کنم و بدون اینکه وارد سایت بشم یا حتی از VPN و امثالهم استفاده کنم دانلودش می‌کنم.
اول در بخش Google Video مثلاً عبارت How telephone work رو جستجو می‌کنم. وقتی ویدئوها آمد، آدرسش رو کپی می‌کنم و به اسکریپت Rapid Leech که روی هاستم نصبه می‌دم و این اسکریپت ویدئو رو میاره روی سایت خودم و دانلودش می‌کنم.

یا مثلاً چطور عکس‌های یک سایت رو برای خودمون بلوکه کنیم که از نظر جنسی تحریکمون نکنه.
باید قبول کنیم که گاهی اوقات افرادی مثل من مجبورند در سایت‌های خارجی دنبال اسکریپت و آموزش و غیره بگردند و من خودم برای اینکه تحریک نشم ترفندهای مختلفی روی سیستم خودم پیاده کردم.
مثلاً یک برنامه ساده که وقتی اجرا می‌شه، Always On Top و قابل جا به جایی و بزرگ و کوچک شدن هست. کاربر می‌تونه این برنامه رو روی محوطه اون عکس قرار بده تا نگاهش نیفته که تحریک بشه و در عین حال کارش رو انجام بده.

خلاصه، کاربران زیادی هستند که نیاز دارن که یکی توی اینترنت روش‌های به دام نیفتادن رو یادشون بده وگرنه یا کاملاً به دام می‌افتن و به فساد کشیده می‌شن و یا اینکه با اینترنت خداحافظی می‌کنن، چون فکر می‌کنن هر بار که وارد اینترنت می‌شن به دام می‌افتن.

مسائل زیادی در این زمینه وجود داره...

2- راه اندازی سایتی که به کاربران در زمینه مطالعاتی یا طی مسیر زندگی مشاوره بده.
مثلاً من یادمه 13 ساله بودم با راهنمایی یکی از دوستان که 50 سالش بود، نامه‌ای به حوزه علمیه قم زدم و گفتم که علاقه‌مند به مطالعه در زمینه تاریخ اسلامی هستم. لطفاً یک سیر مطالعاتی برای من مشخص کنید...
اون‌ها هم انصافاً تحویل گرفتن و یک نامه کامل فرستادن که در اون نوشته بود ابتدا چه کتاب‌هایی، بعد چه کتاب‌هایی، بعدش چی و خلاصه من همون مسیر رو پیگیری کردم.

حالا الان این موضوع می‌تونه مشاوره حتی در زمینه رشته کامپیوتر هم باشه.
مثلاً یک دانشجوی رشته کامپیوتر که می‌خواد هم دنیاش خوب باشه و هم آخرتش چه مسیری رو طی کنه... مثلاً اول یک دوره کلاس زبان انگلیسی بره، همزمان کلاس‌های قرآن (تجوید و صوت و لحن) بره، بعدش فلان نرم افزار رو یاد بگیره و الی آخر...

ایده‌های دیگه‌ای هم ممکنه وجود داشته باشه که تمام این‌ها از آرزوهای من هست که دلم می‌خواست می‌تونستم پیاده سازی کنم:
- راه اندازی سایتی که تأثیرات گناه و پاکی رو از نظر علمی بررسی کنه و در کنارش از نظر اسلامی هم حکمش رو بگه.
مثلاً من یه دانشجو داشتم که اوائل ورود به دانشگاه صورت نورانی‌ای داشت، اما به مرور دیدم با یک دختر هفت‌خط(!) (که تمام مرض‌ها زیر سر اون دختر بود و هست و من إن شاء الله آخر ترم از خجالتش در میام!) آشنا شد و من می‌دیدم که هر جلسه صورتش سیاه‌تر از قبل می‌شد.
می‌گفتم ای کاش می‌شد عکس صورت ایشون رو در ابتدا و الان کنار هم گذاشت و به خودش نشون داد!! چقدر وحشت می‌کنه!
یا مثلاً یه سری ویدئوی آموزشی بود که یه بنده خدا در خارج در مورد مباحث مختلف زبان انگلیسی می‌ساخت. اوائل، ایشون یک جوان رعنا و زیبا بود. در ویدئوهای آخر که منتشر شد و بعد از اون فکر می‌کنم دیگه به دام اعتیاد و امثالهم افتاد، اونقدر لاغر و زشت شده بود که من هر بار که به بچه‌های مکالمه زبان ابتدا و انتهای ایشون رو نشون می‌دم، همه متأسف و متأثر می‌شن!
مستندهای علمی زیادی در غرب ساخته شده که تأثیرات مخرب گناهان مختلف رو از نظر علمی بررسی کرده. من شک ندارم که اگر جوانان این مستندهای علمی رو ببینن به دینشون بیشتر علاقه‌مند می‌شن.

- یک مسجد آنلاین. مثلاً با فلش طراحی بشه و توش همه چیزهایی که در یک مسجد هست باشه. حتی مواقع اذان، اذان بگه، دعا پخش کنه و صدا نماز جماعت توش بیاد و در اون لحظه هیچ چیزی از سایت قابل دسترسی نباشه و چیزهایی شبیه به این. جلسات هفتگی مثل مساجد داشته باشه و خلاصه کاملاً جو مسجد.

- ارائه سیستم‌های نرم افزاری از طرف مجامع مذهبی.
چرا نباید طلاب و بچه‌های مذهبی ما سیستم‌هایی مثل تستا و پارس‌خوان و امثالهم رو ارائه کنند که علاوه بر اینکه کاربران بهره می‌برن یک تبلیغ دینی هم به حساب بیاد؟
اتفاقاً طلاب چون ذهنشون کمتر درگیر گناهان شده، مسائل پیچیده رو بهتر می‌تونن حل کنند و می‌تونن سریع‌تر از یک برنامه‌نویس گناه‌آلود به نتیجه برسن.
من فکر می‌کنم باید دوره‌های آموزش برنامه‌نویسی و ساخت سیستم و امثالهم برای مساجد و حوزه‌های علمیه برگزار بشه و بهشون آموزش داده بشه که سیستم‌های مورد نیاز کاربران رو شناسایی و تولید کنن و به رایگان در اختیار مردم قرار بدن.
ما از این طریق می‌تونیم خیلی راحت نبض حتی خارجی‌ها رو در دست بگیریم!
سیستم‌هایی مثل تستا اگر توسعه داده بشن نفوذش تمام کشورها رو می‌گیره!
ده‌ها سیستم مثل این من توی ذهنم هست که هر کدوم به ذهن هیچ خارجی‌ای نرسیده و من می‌دونم که به محض تولید خیلی‌ها رو مشتاق می‌کنه.
در کنار اون‌ها فقط کافیه به مخاطب فهمونده بشه که این سیستم توسط یک شیعه‌ی معتقد نوشته شده، همین!! هزار تا آرم و حدیث و امثالهم هم نیاز نیست که ضد تبلیغ بشه!

دستم خسته شد.
به هر حال، آرزو می‌کنم که همه‌مون به سهم خودمون در وارد کردن خدا به زندگی‌های مردم دنیا فعال باشیم Razz

babani

سلام؛
همون چیزی که از آقا حمید انتظار می رفت! طرحهای کاملا جدید و نوآورانه و بکر
اما چند نکته به عرض می رسانم تا بازم بیشتر بتونم از تجربیات و دانش دوستان استفاده کنم.
1- معاونت تبلیغ و آموزشهای کاربردی حوزه علمیه قم یک اداره داره به نام "اداره تبلیغ اینترنتی"
که این اداره از میان طلاب که در تبلیغ اینترنتی سررشته داشته باشن جذب می کنه برا تبلیغ اینترنتی
البته پس از انجام مراحل گزینش و مصاحبه و مشخص شدن مقدار تخصص در اینترنت و ...
موقع ثبت نام در سامانه این اداره, از شما می خواد که برنامه و طرح پیشنهادی خودتون رو بیان کنید
و منم این طرح رو برا ثبت نام در تبلیغ اینترنتی می خوام.
2- طرح اول یه طرح بسیار عالیه که یکی از ویژگیهاش هم اینه که مستقیماً وارد مقوله دین و مذهب نمیشه
و از دور می تونه به قول شما زمینه به گناه نیفتادن برا کاربران رو مهیا کنه.
ولی این طرح برا بنده نمی تونه مناسب باشه چون بنده باید مرتب در حال تبلیغ باشم و به صورت تعاملی با کاربران ارتباط داشته باشم
(البته میشه سایتی رو طراحی کرد و این ترفندها رو در اونجا جمع آوری کرد)
3-طراحی سایت در زمینه ارائه مشاوره برای سیر مطاالعاتی هم یک فکر و برنامه ناب هست
ولی این طرح احتیاج به افراد متخصص در زمینه ها و تخصص های مختلف داره که با سایت همکاری داشته باشن
4- ایده راه اندازی سایتی که تأثیرات گناه و پاکی رو از نظر علمی بررسی کنه اینهم بسیار عالیه
ولی احتیاج به زبان انگلیسی داره که من ازش بهره ای ندارم
5- ایده مسجد آنلاین هم ایده خوبیست که باید دقیقا روش مطالعه بشه که یک چیز کلیشه ای و تکراری نشه
6- آقا حمید نکنه خودتو بچه مذهبی نمیدونی .خوب تستا و پارس خوان و خود همین سایت آفتابگردان و ...
کار یه بچه مذهبی با یه خانواده اصیل و اهل مسجد و منبره که باعث افتخار
خود بنده هست که افتخار شاگردی شما و ارتباط با شخص شما و سایتتون رو دارم
البته این رو هم بگم که جدیداً طلاب در زمینه آی تی ورود خوبی داشتن
الان سامانه های مختلف مرکز مدیریت حوزه علمیه قم توسط خود طلاب طراحی و برنامه نویسی شده

راجع به برنامه سیر مطالعاتی که فرمودین بنده درد دل خودم یادم افتاد و چه بهتر که اینجا الان با شما درمیان بذارم تا کمکم کنید
ببینید من از قبل از طلبگی به وسائل کامپیوتری علاقه داشتم (البته اون موقع کامپیوتر توی بانک هم شاید پیدا نمیشد)
مثلا اگه یه ساعت کامپیوتری دست یکی از بچه ها میدیدم اصلا هوس می کردم برم اگه شده دستشو بشکنم و اون ساعتو بدست بیارم
خلاصه این علاقه به مباحث رایانه ای در وجود من به شدت وجود داشته و دارد.
امام من متأسفانه گرفتار یک خطای فاحش شدم که خیلی وقتم هدر رفت و نتیجه خوبی هم نگرفتم
و اون خطا همون خودسرانه و بدون برنامه کار کردن در زمینه رایانه بود
یا به قول شما همون " نداشتن سیر مطالعاتی و برنامه"
به شاخه های مختلف پریدم و از هر شاخه میوه ای چیدم ولی در هیچکدام راه را تا آخر نرفتم
یه مدت رفتم سراغ اکسس و طراحی بانک اطلاعاتی هنوز مهارت و تخصص کامل رو بدست نیاورده بودم که ولش کردم و رفتم سراغ اینترنت و وردپرس
بازم اونو رها کردم و رفتم سراغ جوملا
یه مدتم اچ تی ام ال و سی اس اس رو در محضر خودتون تلمذ کردیم و بازم به نهایت نرسوندمش
قبلها یه مدت با ویژوال بیسیک خودمو سرگرم کردم
یه مدت رفتم تو حال و هوای aSP اونم یه مدت کار کردم بعد اونم ولش کردم و همینطور ...
و نهایتاً این شد که شبها و روزها و زمان زیادی رو برا رایانه گذاشتم اما نتیجه مورد انتطار رو نگرفتم
حالا کمکی که من از شما می خوام اینه که برا بنده (و کسانی که مثل من هستند)
سیر مطالعاتی و حرکت درست در زمینه علوم رایانه و مکالمه زبان انگلیسی پیشنهاد بفرمائید
(اگر صلاح دانستید بنده پیشنهاد می کنم که تایپیک مجزایی در این زمینه شروع بفرمائید تا در زمینه سیر مطالعاتی و برنامه ریزی در امور رایانه بنده و
دوستان از تجربیات و دانش شما استفاده بیشتری نمائیم )

اما راجع به بحث اصلیمون یعنی همون تبلیغ اینترنتی
به نظر شما از همین برنامه تستا چطور میشه کمک گرفت برا راه اندازی یک کار وسیع فرهنگی
مذهبی در سطح کشور یا مثلا در سطح حوزه های علمیه سراسر کشور برای طلاب و مبلغین؟
البته اینم بگم که اگه طرح خوبی بتونم ارائه بدم معانت تبلیغ حوزه علمیه قم
به نظرم از نظر مالی و ... به خوبی حمایت کنه یعنی مثلا از نظر تهیه هاست و فضای زیاد
و مثلا کمک برای تهیه لوازم فرهنگی و ...
ببخشید منم خسته شدم

Hamid

babani, جان،
چشم، من در مورد بحث سیر مطالعاتی رشته کامپیوتر در اولین فرصت یک مطلب در صفحه اول سایت یا در یک تاپیک مجزا خواهم نوشت.

در مورد استفاده از تستا، والا تستا فقط برای برگزاری آزمونه. باید ببینید مثلاً آزمون‌های تقویتی یا آزمون‌های بعد از مطالعه یک کتاب و امثالهم رو می‌تونید برگزار کنید یا نه.
در کل برای کار وسیع فرهنگی فکر نمی‌کنم تستا به تنهایی بتونه کاری کنه.

در کل، کارهای فرهنگی ابتدا نیاز به نفوذ در دل‌ها داره و بعد باید کار فرهنگی شروع بشه.
یک مثال کوچیک می‌زنم:
مثلاً من به هر حال، با دانشجوهام رابطه خوبی دارم.
چند بار دیدم که بین اون‌ها صحبت در مورد فیس‌بوک هست، با خودم فکر کردم چطور دانشجوها و مخاطبان خودم رو از فیس‌بوک زده کنم!؟ (این هم یک کار فرهنگیه دیگه)
بهترین فکری که به نظرم رسید این بود:
http://niroomand.ir
بعد از مدت‌ها که لینک به اکانت فیس‌بوکم روی سایتم بود، از اول امسال که اوباما توی نطقش در نوروز گفت که ما فیس‌بوک رو علیه ایران تقویت می‌کنیم، اکانتم رو پاک کردم و توی صفحه اول سایت برای تشویق دیگران به این کار نوشتم که I deleted my facebook account
جالبه که تأثیرات این حرکت رو خیلی سریع دیدم! چندین نفر از دانشجوها متوجه موضوع شده بودن و چند تاشون ایمیل زده بودن و در مورد پاک کردن اکانتشون کمک می‌خواستن!

مثلاً این می‌تونه یک حرکت ملی بشه.
البته نیاز به نفوذ بیشتر داره.
ما می‌تونیم با همچین حرکتی عملاً فیس‌بوک رو متوجه کنیم که شده یک مرکز فساد! اونا خیلی خوب آمار رو زیر نظر دارن!

به هر حال، می‌خوام بگم حرکت‌های فرهنگی اینترنتی ممکنه یه کم با حرکت‌های فرهنگی که در مسجد انجام می‌شه فرق کنه.
باید این‌ها شناسایی بشن و با روان‌شناسی و سیاست روشون کار بشه.

خلاصه، من همون حرف‌های پست قبلی رو تکرار می‌کنم.
برای نفوذ روی جامعه اینترنتی باید سیستم‌های کاربردی و حرفه‌ای توسط افراد مذهبی عرضه بشه و بعد به مرور در کنارش کار فرهنگی صورت بگیره. Wink

anari

السلام علیکم ایها الاعزا !!
چقدر می‌میرم برا همچین بحث‌هایی...
ولی فعلن فکرم داغون‌ه فعلن جا می‌گیرم تا تا بعد! ولی برا خالی نبودن عریضه...

خوب این از اون بحث‌هایی که از جهات بسیار مختلفی قابل بررسی است... طبیعتن از جهات مختلف قابل کار فرهنگی‌ه...
اجمالن این رو بگم که... فعلن بسیاری از مشکلات برمی‌گرده به «سبک زندگی»!
یک مثال ساده و بی‌ربطش این‌ه که وقتی سبک زندگی‌مون به سمت غذاهایی فست‌فودی رفته نتیجه‌اش این‌ه که هر چقدر هم غذایت رو بجوی و قبلش دستاتون را با آب و صابون شسته باشین و وسط غذا آب نخورین و... همه آداب سفره را رعایت کنید وقتی ذات مواد غذایی مشکل دارند... هر چقدر هم بهداشت را رعایت کنید... یا از آن طرف بیمه و خدمات بیمه‌ای را اصلاح کنید... کیفیت درمان را بالا ببرید... یا... آخرش مشکل حل نخواهد شد! چون این سبک زندگی نتیجه‌اش این است هر چقدر هم شما سعی در اصلاحش داشته باشید مگر اینکه جایگزین تعریف کنید...

به عبارت دیگه بسیاری از کارهای فرهنگی سلبی است... نه ایجابی!

نه اینکه پاسخ به شبهات یا... نباشد یا... منظورم این نیست... مقصود اینکه الگوی خوشگلی برای زندگی کردن سالم تعریف نشده... اگر جایگزین مناسب تعریف کنیم خیلی وقت‌ها شیرینی‌ای که زندگی سالم برای انسان به ارمغان میاره... اصلن مثل‌ه یک بارون توپ همه چیز رو می‌شوره و می‌بره... حالا هی شما بگید ماسک بزنید هوا آلوده است... اگه بارون بیاد خیلی چیزها حل می‌شه!

یک پیشنهاد: فضایی برای تعریف جایگزین مناسب

یک پیشنهاد سلبی و ایجابی!
توی این دوره یکی از چیزهایی که توی سبک زندگی ما جا افتاده (که البته جای خودش لازم) یادگیری زبان انگلیسی‌ه... ولی یادگیری این زبان دریچه‌ای است به محتواهایی که اونجا... Twisted Evil

سر و کله‌اش زیاد پیدا می‌شه! من که نمی‌گذارم بچه‌ام قبل بلوغ ... و فکری این زبان را یاد بگیره...!!
به جاش زبان عربی... نه به عنوان زبان تخصصی دینی... به عنوان زبانی که زیباست، کاربردی‌ه، خیلی خوشگل‌ه.... اصلن لذت بخش‌ه.... و صد البته نه به آن شیوه داغون صرف و نحوی حوزه! الان متدهای خوبی هست مثل‌ صدی الحیاة که کانون زبان تهیه‌اش کرده... یا شیوه‌های به سبک مادری! اون وقت ناخودآگاه به سمت محتواهای سالم می‌ره...
فکر کنید مثلن یکبار از جلوی یک مجلسی رد می‌شید که دعای کمیل خوانده می‌شه... خوب اگه بچه شما که عربی‌اش بد نیست.... از کنار اینجا بگذره چی می‌شه؟

آقای بابانی عزیز صریح بگم... به دور از نگاه ایده‌آل نگرانه... خیلی از این طرح‌های معاونت‌های فلان و بهمان... (کم و بیش درگیر بودم، بچه قم هستم و کارمند یک مجموعه فرهنگی...) بیشتر برای این است که ما هم یه کاری کرده باشیم! متاسفانه نگاه عمیق و دقیق نیست... نتیجه آنچنانی هم ندارد! باید به فکر بهبود روش‌ها بود...
من نه سوادش رو دارم نه تخصصش رو... ولی کارهای فرهنگی خیلی عمیق و پیچیده است... به چندتا بنر و نرم‌افزار اسلامی... خیلی از این طرح‌های فرهنگی آبکی بیشتر هدر دادن بیت المال‌ه... اصلن به اعتقاد من مشکل اصلی عدم تعادل و نبود الگوی سالم زندگی کردن‌ه... از توی خونه تا... سبک زندگی‌مون ماتریالیستی شده رفته ... در همه شؤون... بعد چه انتظاری داریم دیگه؟ اصلن خود آدم می‌ره بگرده یه چیز بد گوش کنه... ببینه... وقتی طوری رشد پیدا کردیم و ذائقه‌مون خراب شد... حالا هی بگو این بده چیزه...! خود طرف ناخودآگاه به اون سمت کشیده می‌شه... یکجور اعتیاد ناخودآگاه! جورچین زندگی‌مون ناجور شده!
فکر کنم خیلی فکرم داغون‌ه! سودای مغزم بالا رفته!

babani

anari

آقای بابانی عزیز که اسم بزرگ کوچک‌تان را نمی‌دانم و این ندانستن حس صمیمیت آدم را کم می‌کند!
در این جور مواقع یک آفتی هست که مثلن من آدم دغدغه‌مند یک ژستی می‌گیرم که آقا این کارا که به درد نمی‌خوره و بی‌فایده است... و باید ریشه‌ای از بالا حل بشه... منم که کاره‌ای نیستم... پس هیچی دیگه بریم خونه‌هامون بشینیم پای تلویزیون ببینیم چی داره! یعنی یک جور فرافکنی اتفاق می‌افته...
دیالوگ مشهور: من که قدرت تصمیم‌گیری در سطح کلان ندارم... پس تاثیرم خیلی کم‌ه... پس به من چه!!
ولی اینطور نیست لااقل همین حمید رضا جان خودمون ثابت کرده!
حالا هنوز هندوانه گرون‌ه منم خیلی پول توی دست و بالم نیست، بفرستم زیر بغل‌شون! Very Happy

! ولی از بعد فردی یک جور الگوست... (همون مثال فیس‌بوکی که خودش زد) هر کسی باید همین جور باشه.... گاهی باید کنار خیابون وایستاد و نماز خواند!... توی وبلاگ حمید این حس در من خیلی تقویت می‌شه... حالا این بحث الگو خودش یک دنیایی است که کارکرد خیلی خیلی خیلی زیادی داره... اون طرف آب که خیلی خوب ازش استفاده می‌کنند... !!

ولی هر کسی یه بعد فردی داره که فارغ از مسئولیت‌هاش می‌تونه تاثیرگذار باشه و یه جوراهایی کار فرهنگی بکنه
بعد دیگه‌اش بعد اجتماعی.. که اتفاقن توی این حوزه هم خیلی کارها می‌شه کرد منتهی اگه «ایده» باشه! «ایده پا دار»!
اگه ایده خودش پا داشته باشه می‌گرده هم گروه مخاطبش رو پیدا می‌کنه و هم بودجه و آدم‌هاش رو! من این حرفی که مشهوره که آقا بودجه نداریم و این حرف‌ها را زیاد قبول ندارم... بیشتر معتقدم فکر سلیم و دوراندیش و دلسوز نداریم!
نمونه‌هاش هم زیاده...
الان یاد محمدرضا زائری افتادم که خودش به تنهایی یک آدم جریان‌سازه... شماره دوهفته قبل همشهری جوان یک مصاحبه دو سه صفحه‌ای باهاش داشت خیلی خوب بود... در مورد حجاب و کار فرهنگی... مصاحبه‌اش یه حسن ختام خوبی داشت... می‌گفت... یک دست هم صدا داره!... منتهی صداقتمون رو باید نشون بدیم و واقعا بخواهیم!
البته احتمالن منظور آقای زائری از یک دست یک نفر نیست... منظور یک گروه کوچیک خودجوش....

anari

دوست داشتم اون‌قدری که به عقل ناقص بنده می‌رسه یه کمی اون بحث سبک زندگی رو که چه تاثیری گذاشته و چقدر کارهای مثلن فرهنگی رو بی‌اثر و بی‌فایده می‌کنه رو کمی بازترش کنم...

سبک زندگی‌مون طوری شده که یک جوان خیلی دیر به بلوغ‌های مختلف فکری و روحی و شخصیتی و... برای ازدواج می‌رسه... اصلن یه جورهایی تبلیغ سرخوش زندگی کردن می‌شه... دیالوگ مشهور: تا سی‌سالگی که باید برم دنیا رو کشف کنم... واقعاً یه جوان بیست و دو - سه ساله به طور میانگین خیلی بی‌عرضه است! خیلی از توانایی‌هایی که مثلن یه جوان هیجده ساله را بیست سال قبل داشت رو اصلن نداره! از عواملش بگذریم... ولی یه جور بدی رشد می‌کنیم که اصلن رشد نمی‌کنیم!
از یه طرف اصلن یه جورهایی مدام یک سری الگوی داغون از ازدواج معرفی می‌شه که انگیزه برای به سمتش رفتن رو کم می‌کنه...
از طرف دیگه نگاه مادی به این قضیه... و اشکال تراشی‌های که خودمون داریم و ارتباط می‌دهیم به خوشبختی...
یا شاغل شدن خانم‌ها (این بحث مفصلی‌ه... حدود و صغورش جای خودش) و... خیلی خیلی چیزهای دیگه...
که نتیجه‌اش شده این که: پسرها تا نزدیک‌های سی‌سالگی مجردند... دخترها تا بیست و شش... خوب دیگه چه انتظاری می‌شه داشت؟؟!؟!؟
حالا هی کار فرهنگی بکنیم... چه انتظاری داریم... هی بگیم ماسک بزنید... وقتی هوا آلوده است... ما هم یکسری نیروهای مختلفی در درونمون هست... نتیجه‌اش می‌شه اون شعر دوران دبیرستان که نکته کنکوری هم داشت! Very Happy

به حرص ار شربتی خوردم مگیر از من که بد کردم / بیابان بود و آب سرد و استسقا!!
حالا هی بروشور چاپ کنیم... سایت بزنیم... نرم‌افزار درست کنیم... نه اینکه بی‌تاثیر باشه ولی... تا بارون نیاد فایده نداره! این یکی از مسائل ریشه‌ای‌ه... به خدا خیلی خیلی از مسائل خود به خود حل می‌شه... خیلی مسائل که اصلن فکر نمی‌کنیم ربط داشته باشه... وقتی خود انسان به تعادل برسه... دیگه از خیلی چیزها دوری می‌کنه... و به سمت نیکی‌ها میل پیدا می‌کنه...

مثلن به عنوان یک پیشنهاد خام توی فضای وب این کار رو می‌شه کرد:
از یک طرف مشکلات مشهوری که برای ازدواج برشمرده می‌شه رو بررسی کنیم... سعی کنیم دنبال زوج‌های سالم، دانا و خوشبختی که اتفاقن زود ازواج کردند بگردیم... بعد با این‌ها مصاحبه کنی... به طور خاموش همون مسائلی که ازدواج باعث مشکلش می‌شه رو توی سوال‌های مصاحبه بگذاری... تا مخاطب غیرمستقیم به این برسه نه انگار خیلی هم بد نیستا اتفاقن برای این‌ها که خیلی هم خوب بوده و به پیشرفت بیشتری رسیدند... یا اینکه ازدواج با دوستی خیلی فرق داره... اصلن جنس و نگاه... وقتی الگوهای در دسترس معرفی بشه... حس همذات‌پنداری آدم تقویت می‌شه و... خیلی چیزهای دیگه...
یه فضایی باشه که ازدواج رو منطقی خیلی شیرین و رشد دهنده نشان بده... طوری که هر کی مجرده احساس بدبختی بکنه! Embarassed

البته با تکنیک‌های رسانه‌ای... به دور از پیغام‌های گل‌درشت... انصافاً باید بریم یه مدت «من و تو» رو ببینیم Shocked

تا درک کنیم که چقدر قشنگ بنیان خانواده رو می‌ترکونند... بعد بیاییم کار فرهنگی بکنیم!
این پیشنهاد بیشتر برای تعیین کردن جهت کاره... نه اینکه حالا همین!

توی این فضا این دو سایت که مال آستان قدس هستش خوب کار کردن:
باشگاه فعلن مجردها
باشگاه همسران جوان

anari

یه ایده ریشه‌ای ریش‌ریش شده دیگه !

مقدمه:
تعاریفی مثلن شادی، لذت، عشق، موفقیت، آرامش، و...
و خیلی و خیلی چیزهای دیگه که به طور فطری هر کسی به آنها میل داره....
ولی نکته ظریفش اینجاست که به طور خاموش مصادیق و مصادرش یک تعریف خاصی شده...

مثلن برای آرامش یکسری لوازم و ابزارهایی تعریف می‌شه... از امکانات مالی گرفته تا توانایی‌های دیگه... یکجورهای این پیش‌فرض قبل از هر بحثی برامون جا افتاده...
یا مثلن عشق... که از اون بحث‌های داغ‌ه... طوری که همه رنگ‌های رمانتیک... نشانه‌های لطیف... قلب و... ناخودآگاه ذهن آدم رو به سمت یک چیز می‌بره... حالا اینکه چرا اینجوری شده اصلن کاری نداریم... مهم این است که برایمان جا افتاده که رابطه‌ای با کیفیت خاص به معنی عشق‌ه...
بعد توی این فضا به یک جوان بگو که رابطه برقرار کردن... قوانین رو براش تعیین کنی... شرعی یا عرفانی و یا هر چیز دیگری... وقتی قبل از همه این خط‌کشی توی ذهنش قبول کرده که آنجا خیلی خبرهاست... هر چقدر هم قوانین را تذکر دهی یا وضع کنی باز هم بی‌فایده است! چون به طور فطری کشش هست و توی ذهنش به عنوان قبله انرژی‌های خوب براش تعریف شده...

یا مثلن شادی و شادی کردن... اینجا هم مثل موارد قبلی... یکسری کارها یا اعمال به عنوان شادی تلقی شده... توی ذهنمون رفته... حالا هی بگو... این بده‌ها... فلان عوارض رو داره... وقتی به طور فطری کشش هست... و این مصداق به عنوان شادی برای آدم تعریف شده... خوب چه انتظاری می‌شه داشت؟

کلید حل این قضیه بازخوانی و تعریف مجدد پیش‌فرض‌هاست... که اینجاست که باید هنر شمای کار فرهنگی و تبلیغی کن خودش رو نشون بده... اصلن نیازی نیست که شما اون‌ها را بکوبی... فقط یک مصداق و تعریف زیباتر و قشنگ‌تر معرفی کن... خود به خود به طور فطری از قبلی رها می‌شه و به سمت تعریف جدید میل پیدا می‌کنه!

(توی پرانتز)! این بحث زیر مجموعه همان صحبتی است که رهبر این قدر براش حرص می‌خورند... ضعف در علوم انسانی... تحول علوم انسانی...

و اما ایده!
شعار سایت: « F5 بزن تا زندگی‌ات بهتر بشه!» یا «REFRESH زندگی»!
بعد توی این فضا پیش‌فرض‌ها را بازتعریف کنی... البته این کار مستقیم‌ه و بی‌فایده است... اگر اصلش رو بخواهی باید همه اون پیش‌فرض را استخراج کرد... بعد در قالب‌های دیگری آنها را باز تعریف کرد...
این «رسالت‌ه سایت‌ه» نه اینکه روش کار! قالب‌های بسیار مختلفی برای این قضیه می‌شه تعریف کرد...

و اما آخر بحث:
کار فرهنگی شرایط خاصی داره... مثل نقطه مقابل کار ضد فرهنگی نیست! چون درست کردن خیلی سخت‌تر از خراب‌کردن‌ه... دیواری که کلی ملات و آجر و کارگر و شاقول و... بالا آوردنش با یک ضربه خراب می‌شه! توی کار فرهنگی توی فضای وب باید با مخاطب درگیر بشی... از نزدیک ببینیش ... همایش بگذاری دعوتشون کنی... تا تاثیرگذار باشی... وگرنه چند باری سر می‌زنه بعد یا فراموش می‌کنه یا اینکه خدایی نکرده...!

ولی از همه این‌ها مهم‌تر... توی کارهای فرهنگی در هر حوزه‌ای...
کـــــــــــــــــــــــــیــــــــــــــــــــفـــــــــــــیــــــــــــــــت خـــــــــــیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــلـــــــــــــــــــــــــــــی مهم‌تر از کمیت‌ه!
اگر یک میلیون تومان پول داشته باشی و با این هزینه روی ده نفر سرمایه‌گذاری کنی خیلی بهتر از آن‌ه که یه بروشور چاپ کنی دو هزار نفر ببینند...
چاه عمیق کجا و دریای یک متری کجا؟!

Hamid

فقط باید بگم باریکلا anari,عزیز. کیف کردم.

من فکر می‌کنم جای اصول روان‌شناسی هم بین مذهبی‌های ما کمه.
من این رو قبول دارم که یک روز همه ما مذهبی‌ها چنان پیش خدا مؤاخذه بشیم در مورد اینکه چقدر کوتاهی کردیم در انتشار محبتی که خدا به خودمون داشته. Embarassed