یه مشاعره کوچولو...

sooraty

میبینم که همه اهل ادبن آفرين

یک چند به کودکی به استاد شدیم
یک چند به استادی خویش شاد شدیم
پایان سخن شنو که ما را چه رسید
از خاک در آمدیم و بر باد شدیم

bahar

خیر مقدم به جناب صورتی Razz

مولای من خلقت عالم برای اوست

عرش خدا ذرّه ای از خاک پای اوست

Mohammad_983

تا تو نگاه می کنی کار من آه کردن است
ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

barfi

تا تواني دلي بدست أور
دل شكستن هنر نمي باشد
Sad

sara_kalak

در كنج دلم عشق كسي خانه ندارد

كس جاي در اين منزل ويرانه ندارد

دل را به كف هر كه دهم باز پس آرد

كس تاب نگهداري ديوانه ندارد

barfi

دل من هست اؤ اين بازار بيزار
قسم خواهي به دادار و به ديدار

animeditor

--- به به ... ماشاءالله این اعضای جدید خیلی فعالن. خیلی ممنون و متشکر.---

رواق منظر چشم من آشیانه توست
کَرَم نما و فرود آی، که خانه، خانهء توست

barfi

تنت به ناز طبيبان نيازمند مباد
وجود نازكت أزرده’ ؟زنى مباد

animeditor

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
دعای نیمه شبی، دفع صد بلا بکند

Hamid

سلام؛
اين هم يه «د» ديگه:
دوست آن باشد كه گيرد دست دوست
در پريشان‌حالي و درماندگي Wink