پنج سال وقت صرف آن شد، خطوطی از کد که برای چندین بار پوشاندن کره خاکی کافی است، هزاران ساعت از وقت توسعه دهندگان، و ساختها، بتاها، و کاندیداهای عرضه فراوانی که برای نگهداری و بررسی همه آنها به یک سوپرکامپیوتر مبتنی بر کلاستر نیاز خواهید داشت – اما بالاخره ویندوز ویستا (Vista) به صورت کامل ارائه گردید.
توسعه ویستا، که با هسته ویندوز سرور 2003 آغاز شد، که آن نیز به نوبه خود با هسته ویندوز XP SP2 شروع شد، در رده یکسانی از تلاش ویندوز 95 مایکروسافت قرار دارد، و نه چندان دور از کار انجام شده بر روی ویندوز NT غولپیکر. چه شما ویندوز را دوست داشته باشید چه نداشته باشید، چه به توانایی مایکروسافت در نوآوری ایمان داشته باشید چه نداشته باشید، نمیتوانید تلاشهای R&D غول نرمافزاری را در مورد ویندوز نادیده بگیرید.
سوال این است، همه این کارها برای شما و برای مراکز تجاری سرتاسر دنیا چه مفهومی در بر دارد؟ مزایای آن چیست؟ معایب آن چیست؟ هیچ شکی نیست که ویستا دارای جنبههای مثبت و منفی میباشد، از نصب و مدیریت سادهتر تا ویژگیهای ضد سرقت سختگیرانه، از گرافیکهای سه بعدی ویدیویی پیشرفته تا یک پیشرفت قابل توجه در نیازهای سختافزاری ویدیویی، از هزاران پیشرفت امنیتی تا تجربه کاربر User Account Control مایوس کننده.
در حالی که ویندوز ویستا یک تجدید نظر کلی بلند پروازانه در ویندوز XP است، در نهایت هیچ ویژگی یا کارکرد بزرگی در آن وجود ندارد که احساس کنید باید آن را داشته باشید، مگر آنکه یک طرفدار پر و پا قرص Aero باشید، رابط شیکتر آن که به میزان قابل توجهی پیشرفت نموده است. از دیدگاه کاربر، هزاران پیشرفت کوچک در آن به وجود آمده است، اما تغییرات به وجود آمده در مقایسه با کل مجموعه چشمگیر نیست. در هر حال ویستا آشکارا یک سیستم عامل بهتر از XP است.
اما یک نسخه جدید عمده از ویندوز مایکروسافت چگونه میتواند قابل اجتناب باشد؟ این معمای ویندوز ویستا است. دورنمای ویستا ایجاد زیربنایی برای آینده بود. پس میتوان انتظار داشت که مزایای آن در طی زمان آشکار گردند. در حال حاضر، دو ویژگی بارز عبارتند از امنیت و ظاهر آن.
ویندوز ویستا باید در آینده شما حضور داشته باشد؟ برای کمک به شما در جهت ارزیابی این پرسش، این مقاله بر روی بزرگترین نقاط قوت و ضعف محصول مذکور تمرکز میکند. شما قاضی باشید. در انتها، ما به شما خواهیم گفت که روی هم رفته نظرمان چیست.
ظاهر دیداری
بسیاری از منتقدان نرمافزار کلا تصور نادرستی در مورد رابط جدید Aero و زیرسیستم گرافیکی Windows Presentation Foundation (یا WPF، با نام مستعار Avalon) ویستا داشتهاند.
به Aero اغلب به عنوان یک تزئین غیر کارکردی بیهوده نگریسته شده است، چیزی زیبا برای پوشاندن رابط کاربر. افرادی که در مورد این که منوی گرافیکی باید عمودی حرکت کند یا افقی بیخود بحث میکنند همانهایی هستند که توان به نمایش گذاشته شده از سوی Avalon برای انتقال برنامههای آینده ویندوز را نادیده میگیرند. موضوع کاری نیست که مایکروسافت با رابط ویستا انجام میدهد، موضوع مفهومی است که میتواند با وجود همه این توان در دستان طراحان و توسعه دهندگان برنامههای کاربردی با نرمافزار شما تحقق یابد.
رابط Aero، و رابطهای کاربر برنامههای کاربردی که از WPF در آینده به صورت کامل بهره خواهند برد، میتوانند از این افکتهای گرافیکی استفاده کنند: 2D، 3D، انیمیشن 3D، مقیاسبندی آسان، متن مبتنی بر بردار و حرکت و رندر شکل، شفافیت، بلور کردن، سایههای حرکت، حرکتهای شیء و موارد بسیار زیاد دیگر. به عبارت سادهتر، مایکروسافت توان گرافیکی بی سابقهای را اقتباس نموده که پیش از این فقط در سیستمهای بازی رده بالا یافت میشد و اکنون آن را به عنوان بخشی از هسته سیستم عامل فعال ساخته است.
به منظور همراهی با پشتیبانی داخلی برای 3D کامل، WPF همچنین یک زبان markup کاربردی جامع جدید به نام XAML را پشتیبانی مینماید که باید کار طراحان برنامههای کاربردی در جهت تست و ایجاد رابطهای کاربر برای برنامههایشان را بسیار تسهیل نماید برنامههایی که با کارآیی برنامهای ایجاد شده توسط برنامهنویسانشان مرتبط میباشند.
همه چیز به برنامههای کاربردی بستگی دارد. و از آنجایی که ما هنوز بسیاری از آنها را در اختیار نداریم، بیان مزیتها دشوار است. اما اشتباه نکنید، Windows Presentation Foundation یک دلیل قدرتمند برای ترجیح دادن ویستا است.