Hamid
مدیريت كل سایت
پست: 5501
عضو شده در: 31 اردیبهشت 1384
محل سکونت: -::ساوه::-
امتياز: 47819
|
عنوان: اللهم إنی أسألک... |
|
|
نمیخوام بحث رو خیلی فلسفی و مذهبی کنم، اما این تاپیک من رو یاد یکی از رفقام انداخت (عباس آقا که قبلاً در موردش در این مطلب صحبت کردم)
هر بار که کنار عباس آقا، توی مسجد یا جای دیگه نماز میخونم، وقتی داره ذکر آخرین سجده رو میگه، (با توجه به اینکه سن ایشون هم بالاتره و طبیعتاً از نظر سنی به مرگ نزدیک تره) تنم میلرزه
میگه:
اللهم إنّی أسألُکَ الرّاحةَ عِندَ المَوت
و المَغفِرةَ بعدَ المَوتِ و العَفوَ عِندَ الحِساب
خدایا از تو میطلبم «راحتی هنگام مرگ» و «مغفرت بعد از مرگ» و «بخشش هنگام حساب و کتاب»
chaser, جان،
اشتباه نکن، این دیدگاه به این معنی نیست که یک مؤمن از زندگی نا امیده و شادی نداره و مدام در غصه هست. خیر! اتفاقاً بعد از این تفکرات، چنان وجد و شادی تمام وجودش رو میگیره که هیچ شرابی اون رو اونطور مست نمیکنه.
مؤمن طبق اسلام، حالت «خوف و رجاء» داره. یعنی در عین حال که از خدا و حساب و کتاب میترسه، اما اونقدر به بخشش و لطف خدا امیدواره که گاهی اوقات میترسه یزید هم بخشیده بشه!
و این تفکر، بازدارندهترین و در عین حال مشوقترین تفکری هست که میشه متصور شد |
|