gozaresh

MHGH

روز سه شنبه آقای محمود احمدی نژاد رئيس جمهوری اسلامی ايران و روز چهارشنبه آقای ون جيابو نخست وزير چين در مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی کردند..
ون جيابو نخست وزير چين، دهها رهبر و نماينده حاضر در مجمع عمومی را مخاطب قرار داده چنين می گويد: " رقم توليد ناخالص ملی چين در زمره بالاترين اقتصادهای جهان است، با اين حال، رتبه توليد ناخالص سرانه ما کمتر از يکصد کشور ديگر است، دهها ميليون چينی فاقد غذا و لباس کافی اند، چين هنوز يک کشور در حال توسعه است، سطح پايين توليد، کمبود منابع، انرژی و پيامدهای زيست محيطی تداوم روند توسعه را محدود می کند. "(۲)
کمی انصاف داشته باشيد! شما مشغول مطالعه نطق رهبران دو کشور از قاره آسيا هستيد. کشور نخست جمهوری خلق چين نام دارد، کشوری که فقط سال گذشته ۸۰۰ بيليون دلار سرمايه گذاری مستقيم خارجی جذب کرده است، سهم اقتصاد چين از سرمايه گذاری مستقيم خارجی ۱۲۶ برابر جمهوری اسلامی ايران است. چين که جای خود دارد، سهم جمهوری ترکيه ۱۷ برابر ايران است.
عنوان نطق نخست وزير « يک چين متعهد به اصلاحات، گشايش و توسعه صلح آميز » است. اصلاحات و توسعه اقتصادی دو کليد واژه نطق نخست وزير چين است. در نطق بسيار کوتاه آقای جيابو، واژه توسعه ۱۷ بار و واژه اصلاحات هشت بار تکرار شده است. نخست وزير چين زيربنای رشد اقتصادی چين را دو واژه و تنها دو واژه می داند : « اصلاحات و گشايش»
اجازه دهيد سخنرانی رئيس جمهوری اسلامی ايران را مرور کنيم؛ اولا: محمود احمدی نژاد تقريبا دو برابر و نيم نخست وزير چين سخن گفته است. ثانيا: آقای احمدی نژاد ۳۵ بار کلمه "خدا" را ذکر کرده و ۴۰ بار به واژه "خدا" ارجاع داده است.
نخست وزير چين، بزرگترين دارنده ذخاير ارزی در جهان، سرزمين خود را کشوری در حال توسعه -« a developing country» - می خواند که دهها ميليون نفر از مردمش با فقر و گرسنگی دست به گريبان اند و محمود احمدی نژاد کشوری که حتی توان تامين برق پايتخت خود را ندارد، کشور ايران را «country extremely and very developed and powerful» می خواند. من گمان نمی برم اين سخنان سخيف و مضحک برای خنداندن ديگران باشد، باور کنيد اعتياد به خودفريبی مهلکترين نوع اعتياد است.

نخست وزير چين، يک کلمه و حتی کلمه، از تخاصم و تهديد نام نبرد؛ در نطق او واژه های صلح، اقتصاد جهانی، توسعه، همکاری و مشارکت بارها و بارها تکرار شد، کلمه به کلمه نطق وی درباره اقتصاد گلوبال و تاثير آن بر رشد چين و ديگر کشورهای درحال توسعه است. در مقابل رئيس جمهور ايران نطق خود را با آرزوی سلامتی برای امام مهدی شروع می کند و بلافاصله فوران واژه هايی نظير قتل، آدمکشی و نفرت آغاز می شود.
نخست وزير چين در نطق ۱۴۰۰ کلمه ای خود ۳۵ بار واژه چين را به کار برد.
رئيس جمهور ايران در سخنرانی ۳۲۰۰ کلمه ای خود فقط ۵ بار از کلمه "ايران" استفاده کرد که "۴″ بار آن تنها در يک پاراگراف برای توصيف فشار آژانس بين المللی انرژی هسته ای و حمايت مردم از انرژی هسته ای احمدی نژاد است، يعنی تنها جايی که او نيازمند نمايش کاذب حمايت ملی است. آيا نبايد نتيجه گرفت که رئيس جمهور ايران از بردن نام کشورش بيزار است؟ درست به همين دليل تنها "۶″ بار از ايرانيان ياد می کند و بازهم برای توصيف حمايت ايشان از برنامه هسته ای و ديگر هيچ. ۳۲۰۰ کلمه و تنها يک بار ذکر نام ايران، و آن هم به دليل موضوع انرژی هسته ای.

دومين واژه سخنرانی نخست وزير چين "چين" است، می دانيد اولين استفاده از واژه "ايران" چندمين لغت سخنرانی آقای احمدی نژاد است – واژه شماره ۱۸۱۰ او. و می دانيد واژه "فلسطين" چندمين واژه است؟ ۱۵۷ امين واژه . و می دانيد دردآور ترين بخش داستان کجاست؟ آنجا که همه رهبران سخنران مجمع عمومی، در نخستين دقيقه نطق با افتخار نام سرزمين خود را بردند، مانند رهبر چين. اما اين محمود احمدی نژاد بود که به عنوان تنها موجود حاضر در جلسه ۳۲۰۰ واژه غريب و غيرمعمول را بر زبان راند تا از تلفظ نام کشور خويش فرار کند.
نخست وزير چين حتی از يک کشور ديگر جهان به جز چين نام نبرد، رئيس جمهور ايران، فردی که تنها ۵ بار از کشور خودش نام برده است، ۶ بار واژه فلسطين، ۴ بار عراق، ۲ بار افغانستان و لبنان و شش بار صهيونيسم را به کار برد.
او حتی به اين بسنده نکرد و سراغ گرجستان و آبخازيای جنوبی رفت و سری هم به آفريقا زد و درباره استعمار آفريقا، آمريکای لاتين و کشورهای آسيايی سخن گفت، اما تنها از يک واژه مثل طاعون گريخت: ايران. و شرمگينانه بايد گفت که تنها يک موضوع در سخنان احمدی نژاد نيامد، ايران ، مردم ايران ، وضعيت مردم ايران و سرنوشت مردم ايران

Hamid

MHGH, جان،
خواهش می‌کنم منبع مطالب سیاسی رو حتماً ذکر کن Wink

نمی‌دونم چرا این نوع افرادی که این مطالب رو می‌نویسن، آخرش نتیجه‌گیری نمی‌کنن Embarassed

خیلی اعصابم خرد می‌شه وقتی یک مطلب بدون نتیجه‌گیری تمام بشه.

خیلی شجاعانه انتهای مطلب، هر چی که می‌خوان نتیجه بگیرن!
مثلاً بنویسن: نتیجه می‌گیریم که آقای احمدی‌نژاد به فکر مردم ایران نیست!!!!! Shocked

یا مثلاً بنویسن: نتیجه می‌گیریم که آقای احمدی‌نژاد مردم افغانستان و فلسطین و ... را بیشتر از مردم ایران (که پدر و مادر و فرزند و خواهر و آباء و اجدادش هم جرئی از آن‌ها هستند) دوست دارد!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Shocked

یا مثلاً: نتیجه می‌گیریم که آقای احمدی‌نژاد نمی‌داند باید چه بگوید و این آقایی که این مقاله بالا را نوشته می‌داند باید رئیس جمهور یک مملکت چه بگوید!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Shocked

یا مثلا: نتیجه می‌گیریم که شونصد مشاور بین‌المللی (از جمله پرفسور مولانا و ...) که اطراف او هستند، هیچی بارشان نیست و در نوشتن این متن‌ها که از قبل تهیه می‌شوند، به آقای احمدی‌نژاد کمک نمی‌کنند و آقای احمدی‌نژاد هر چه به ذهنش می‌آید مثل یک انشاء بیان می‌کند!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Shocked

والا من که فکر نمی‌کنم بشه چنین نتایجی گرفت، بنابراین، نتیجه می‌گیریم که: مشخص نیست مطلب بالا چه می‌خواسته بگوید! Embarassed

lotus89

دوست عزیز نمی دونم این مطلب رو خودت تهیه کردی یا از جایی قرض گرفتی ولی چیزی که واضحه اینه که نویسنده به شدت بیکار بوده !بهت بر نخوره این نظر شخصی منه Embarassed

برای خرد کردن شخصیت این آدم یا زیر سوال بردن اون راه های ساده تری هم بود که نیاز نداشت طرف انقد دقیق بشه که این نماینده ها چند کلمه حرف زدن ،چنتاش چی بوده و از این دست حرفا!؟!
من نمیگم اینا خیلی خوبن به مردم ارزش میدن یا حکومت ایده آل هستن نه اصلا!اما اون
چین یا ترکیه که ازش حرف میزنی این امریکا یه کاری کرده باهاشون که تا عمر دارن نه از
عراق و افغانستان حرف می زنن نه از اسراییل و استعمار انگلیس و ... .

این که نخست وزیر چین تو 100 کلمه 40بار چین بگه یا با غرور اسم کشورش رو اعلام کنه
بد نیست اما بهتر واقع بین باشیم فکر می کنی چقدرش از دل اومده؟فکر می کنی این
سیاست مدارا چند بار با اون احساس واقعی غرور و به دور از دنیای کثیفی که این روزا
سیاست داره ،اسم وطنشون رو بردن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

من یه چیزیو می دونم اونم اینه که این مرد مال این بازی سیاسی نبود،اتفاقا چون نبود هم به این مقام رسید Neutral

مشکل مردم ما اینه که تو خونه هاشون میشینن دور هم جمع میشن از حکومت بد میگن
مسخره می کنن،منتظره یه گاف از احمدی هستن تا پیامک فرداشون حاضر باشه Rolling Eyes

بیایم نیگا کنیم بیشتر مردم راضیین این حکومت بمونه تا یه وقتی شغلشونو،خونشونو،ماشینشونوخدایی نکرده از دست ندن!
تا وقتی مردم اینجوری بخوان زندگی کنن و تکون نخورن این حکومت که هیچ 5 تا بعد اونم میان
همه چیزو میخوره یه لیوان آب هم از روش Embarassed

پس بهتره به جای این که همدیگرو مسخره کنیم یه حرکتی برای بهتر شدن ایرانمون بکنیم
که انقدر دوست داریم اسمش رو تو همه جا با غرور و افتخار فریاد بزنیم Razz

ghodrat

من نظرم اینه :
از آنجایی که کلمات هر کدام بار معنایی خاصی را منقل می کنن و هم این که در ترکیب با یکدیگر ماهیت جدیدی می سازن ،چنانچه نویسنده یه فرد بیکار به تمام معنا باشه من با نظرش و کارش کاملا موافقم
چه این حرفا در ایران می تونه به خراب کردن وجه مردان سیاسی کشور تعبیر بشه در حالی که در بحث روانشناسی موفقیت تاکید بر این است که از کلمات مثبت استفاده کنه
من نظرم اینه که بحثهای سوسیالیستی در داخل یک جامعه ارزش محسوب میشه و افراد سایر ملل با جساسیت کمتری به این بحثهها توجه می کنن
وقتی اقای رئیس جمهور اینهمه در مورد فشار و انرژی هسته ای جبهه گیری می کنه سایرین میگویند که:
پس تمام خبرهای رسانه ها در مورد خلاف کاری ایران صحت داره و رئیس جمهور می خواهد کارای کشور خودشو توجیه کنه هر چند که در نظر ما غیر از اینه

MHGH

دوستان عرض كنم كه من مطلب رو قرض كردم

ولي بايد بدونيم ما هم به نوبه خودمون بيكاريم كه مياييم و تو اينجا مطلب مي نويسيم

يكي هم بي كار بوده اين ها رو در اورده

اين موضوع چيزي رو عوض نمي كنه

نمي دونم تا حالا با خارجي ها كار كرديد يا نه

اگه كار كنيد مي بينيد كه چقدر با اشتياق از كشورشون مي حرفن

حالا ما
فقط مي خواهم در بريم چون نمي خواهيم و نمي تونيم زندگي كنيم

هويج اسلام رو جلومون گرفتن و سوارمون شدن

اين خيلي بده كه ما ها نه اسلام رو ميشناسيم و نه اونقدر جرات داريم كه اسلامي عمل كنيم

ارق ملي هم كه قربونش برم وجود نداره

خيلي حالم خرابه

اگه بدونيد كه چه كارها تو همين طرح هاي ملي مي كنن و چه پولهائي هدر مي ره

در حالي كه تو همين ايرا ن دختر بچه هائي وجود دارن كه براي يك بطري اب پا برهنه دنبال ماشين مي دوند

اصلا ادم روش نمي شه ازشون بپرسه بچه جون اهل كجائي ؟ اگه بگه ايران چي مي شه

مسخره نيست كه ايران به اين ثروت مندي اين افراد اون هم به اين تعداد توش باشن

بعد ما به جاي رسيدن به ايران و ايراني فكر كشورهائي باشيم كه كاري براي ما نمي كنن

ما حتي اسم ايران رو هم با افتخار نمي تونيم ببريم انقدر كه گند زدند به اين اسم با اين كاراشون

من دارم منفجر مي شم

اشكم در مي اد وقتي جلوي چشمام مال اين مردم رو مي خورن يه اب هم رووش

حرف هم كه ميزني ميگن به تو چه

اللهم عجل لوليك الفرج

تنها راه همينه جز او كسي قادر به باز كردن اين كلاف هزار گره نيست.