گفتگو

nader870

رعایت حجاب هم از مواردی است که هدایت خدا را می طلبد.

یعنی خواهان حجاب باید با خدا برای هدایت به سمت حجاب ارتباط برقرار کرده تا شاهد رعایت حجاب باشیم.

جائی نیامده که هدایت در دست بنده خدا است.

اسرار برقراری ارتباط آن چیزی است که حضرت علی(ع) به بشر یاد داده است.

اگر می بینیم در بین بعضی از اقوام آرایشگاه هائی برای خانوم ها دائر می شود و وقت سر خاراندن ندارند بدانید

که هدایت به سمت دیگری است.

اگر می خواهید هدایت به سمتی باشد که شما می خواهید ناچار به آشنائی با حضرت علی(ع) می باشید.

تولد آن حضرت مبارک همه باشد.

nader870

می پرسند آیا هر جانداری خوردنی است؟
تمام مخلوق های خدا از حاصل جمع ریز مخلوق ها آفریده شده اند و فرقی نمی کند که جاندار بوده باشند و یا بی جان.
هر گاه از تعداد این ریز مخلوق ها کم و یا به تعدادشان اضافه شود مخلوق دچار بیماری و یا مرگ می شود.
هر یک از مخلوق ها برای رفع این کم و زیاد ها ناچار به تغذیه می باشند.
هر گاه تغذیه آن چنان باشد که کم و زیاد ها را شدت دهد بیماری و یا مرگ را زود هنگام خواهد کرد.
پس نمی توان هر چیزی را مورد استفاده قرار داد.

nader870

جاندارانی نگران حال جانداران دیگر هستند که مبادا جانداری جان جاندار دیگر را گرفته و بخورد ویا از اجزا جاندار جان باخته استفاده
گردد. هرجانداری دو دوران مصرف و تولید را طی می کند. دوران مصرف دو مقطع کودکی و سالمندی را می شناسیم. البته دوران بیماری را هم باید به دوران مصرف اضافه کرد.
دوران مصرف سمت سالمندی رضایت مالک را هم به خود جلب نمی کند. به همین دلیل بسیاری از جانداران خود زنی را به ادامه حیات ترجیح می دهند.
جاندارانی هستند که از ابتدای تولد مصرف کننده هستند و از اینکه فقط مصرف کننده هستند ناراضی می باشند. این شامل نرهای جاندارانی مثل گاو نر خروس گوسفند نرو...می شود.
گاهی مشاهده می شود که در بین انسان های سالمند هم این فکر جاری می شود.
به همین دلیل بسیاری از کشتن ها آن چیزی نیست که بعضی فکر می کنند.
تمام جانداران همین نگاه را به دیگر جانداران دارند. یعنی همیشه به دنبال جانداران مصرف کننده هستند.
در واقع مصرف کننده ها برای برطرف کردن نیاز تولید کنندگان متولد می شوند.

nader870

در بعضی از کشور ها کسی وجود ندارد که نگران آثار تاریخی ، محیط زیست، دنیای وحش، نسل های انسانی در حال انقراض، شهر های قدیمی در حال انقراض، زبان های در حال انقراض،و...باشند.
به همین دلیل سلاح تهیه می کنند. این سلاح ها برای جلو انداختن زمان انقراض است. تولید آن هم بسیار انبوه است بنظر می آید که عجله ای در کار است.
در بعضی از کشورها وقتی مسولین دمی بخمره می زنند سر این سلاح ها را به سمت و سوی دیگر هم چرخانده و موجب ناراحتی دیگران هم می شوند.
اسلحه ها مثل مار های ضحاک مار به دوش هستند که غذای روزانه می خواهند.
در این کشورها در زمان انتخابات از داوطلبین سوال نمی شود که با ذخایر اسلحه در کشور چه خواهند کرد مخصوصا" باآنهائی که مناسب حمله نمی باشند و فقط مناسب دفاع برای آنهائی که مالک آن هستند می باشند.
ولی چرا عجله و چرا با گذشته؟
هر چه به گذشته نزدیک می شویم به ذخیره های دانش خدا نزدیک می شویم. این پسند بسیاری نیست. به همین دلیل هم یافته های مربوط به گذشته را از بین می برند و هم هر کسی که با آن در ارتباط بوده را ازبین می برند.
پس می بینیم که برای مار ها غذا هم تهیه شده است و کسی نباید گله مند باشد.
پس اگر نگران جانداران هستید ابتدا باید فکری به حال مار به دوش ها ئی که داوطلب نماینده مسولیت ها می شوند بکنید.

nader870

حکومت هائی در جهان هستند که پایه حکومتشان بر اساس منع است . یعنی اگر سوال کنید که می توان به موسیقی گوش داد خواهند گفت فقط به موسیقی های مجاز می توانید گوش دهید. یعنی در آن چیزی که مجاز است هم منعی وجود دارد.
بسیاری هستند که می گویند انسان اشرف مخلوق ها است. ولی او را در حد حیوان باور دارند.
به جسم انسان مثل تمام حیوان های در سیرک می توان آهنگ های خاص داد ولی به آنچه او را اشرف مخلوق ها کرده نمی توان مثل جانداران در سیرک ها کلیشه ای کرد.
البته نمی توان تمام انسان ها اشرف مخلوق ها ختاب کرد اگر هم چنین کنید کسی باور نخواهد کرد.
در حکومت ها هستند کسانی که کسی باور نمی کند آنها همان اشرف مخلوق ها هستند و شاید بگویند به دلیل همین ها است که سخت می توانیم باور کنیم انسان اشرف مخلوق ها است.
اشرف مخلوق ها و حتی کسانی که انسان هستند ولی کسی آنها به اشرف بودن باور ندارد هر چه ساخته دست همین اشرف مخلوق ها است را باید استفاده کند چون اثباتی بر اشرف بودن او است.
درنتیجه هیچ حکومتی قدرت منع او را در استفاده ندارد.
آنچه اشرف مخلوق ها می سازد در روز قیامت خواهد بود بر خدا شناس بودنش.
آنچه اشرف مخلوق ها باید بسازد بالقوه ای را بالفعل کردن است. اگر اشرف مخلوق ها چیزی بسازد که باید بسازد بهشتی خواهد بود .
آنچه که کسی را بهشتی کند مورد استفاده همگان قرار خواهد گرفت.
به همین دلیل هر جا منع وجود داشته باشد به این معنا نیست که اشرف مخلوق ها زندگی حیوان گونه ای خواهد داشت

nader870

مردم وقتی می ترسند یکدیگر را بغل می کنند. وقتی در بغل یکدیگر هستند قوت قلب گرفته و دیگر از چیزی نمی ترسند.
در قرآن به پیروان یاد داده در زمانیکه ترس سراغشان می آید به خدا پناه ببرید.
امروزه مردم هر دو را مورد استفاده قرار می دهند.
این دو مورد سود مند بوده به همین دلیل هنوز بکار گرفته می شوند. با پیدا شدن پشت وپناهی برای کسانی که می ترسیدند شجاع شده و با عامل ترس به مبارزه می پردازند. می دانیم خدا پشت هر که در آید همیشه پیروز است. یعنی خداوند عامل ترس را از روی زمین بر خواهد داشت.
خداوند هیچگاه پشتیبانی عامل ترس را نخواهد کرد.
هرآنچه ذکرش در قرآن آمده مخلوق خدا بوده و از بین رفتنی نیستند و نیازی به مدافع ندارند. تنها باید بکار گرفته شوند تا سعادتمند شویم.
آنچه ذکرش در قرآن آمده در دلشان اسرار آفرینش گنجانده شده است به همین دلیل بکار گرفتن آنها باید منجر به دیده آمدن یکی از مخلوق ها بشود در این صورت به عامل به دیده آورنده خداشناس می گویند.
در دنیا چنین افرادی بسیار کم است.
خدا باوران و خدا ترس ها خداشناس نیستند. تنها کسانی که مخلوقی را از دنیای پنهان به دیده بیاورند خداشناس هستند.
خدا عامل ترس نیست به همین دلیل همیشه جهنم را واسطه قرار می دهد و همیشه توبه پذیر است.
ترس از خدا همیشه مانع از خداشناسی می شود.
ترس از خدا همیشه باعث ترس دیگران می شود. به همین دلیل کسانی که ترسیده اند به بغل هم پناه برده و از خداوند می خواهند کمکشان کند تا عامل ترس را از بین ببرند.
پس هیچگاخ باعث ترس دیگران نشوید.

nader870

سوره 7 آیه 26

{ای فرزند آدم در حقیقت ما برای شما لباسی فرو فرستادیم که عورت های شما را پوشیده می دارد و(برای شما) زینتی است و(لی)

بهترین جامه (لباس) تقوا است این از نشانه های(قدرت) خدا است باشد که متذکر شوند.}

از این آیه بر می آید که آنچه به عنوان لباس فرو فرستاده شده برای پوشاندن عورت ها بوده است. این تنها برای آن بوده که حال کسی به هم نخورد . در واقع تقوا پوشش اصلی می باشد. یعنی لباس تقوا نمی آورد.
پس اگر دیدید کسی خود را کاملا" پوشیده است آن را به حساب تقوا نگذ ارید. اگر خواستید با آنها دوست شوید احتیات الزامی می باشد.
مطابق آنچه در آیه آمده پوشش برای کسانی است که نمی توانند تقوا پیشه باشند.
آنچه خداوند از بندگان خود می خواهد در واقع آن وظیفه ای که خداوند آدم را برای انجام آن آفریده انجام آن آسان نمی باشد. ولی اگر بتواند انجامش بدهد نیاز به لباس ندارد. ولی اگر نتواند وظایفش را به خوبی انجام دهد پوشیده باشد بهتر است. در واقع اگر لخت شود حال همه به هم خواهد خورد.
تقوا کار را مطابق قرآن انجام دادن است.
فروختن کالائی که مالک آن نیستیم کار بد است، تولید و فروش محصول با کیفیت بد کار خوبی نیست، ترساندن مردم کار خوبی نیست.
مدیریت کردن بد کار خوبی نیست، کار با فلسفه سعی و خطا کار مطابق قرآن نیست و بد است، و...کار یک تقوا پیشه نمی باشد.
چنین آدم هائی برای اینکه شناخته نشوند باید سرتا پا را بپوشانند.

nader870

بسیاری سعی دارند مردم راضی کنند که بجای مصرف گوشت از گیاهان استفاده کنند.
راضی کردن مردم به انجام کارهائی مثل مطالعه، گیاه خواری، خام خواری، و...کار پسندیده ای می باشد.
اینکار تمرینی برای ارتباط بر قرار کردن با خدا برای هدایت می باشد.
اگر می بینید گیاه خواران ،و..تعدادشات در قیاس با شش میلیارد و اندی ساکنین کره زمین کم است علت را در عدم ارتباط و خدانشناسی مبلغین بدانید.
البته هرگاه خواستید بگوئید که مصرف گیاه بهتر است باید چگونگی ساخت غذا را هم یاد دهید.
دی ان آ بدن آن چیزی است که از روی آن می توان بدن را کپی کرد. پس آنچه ساخته می شود باید باعث ترمیم بافت بدن شود.
چند چیزی در غذا مثل الکترون های آزاد ، وجود یون های مثبت و منفی البته مکمل هیدروژن مثبت و کلر منفی در غذا الزامی می باشد ، تمام عناصر مفید باید در غذا گنجانده شود.
الکترون های آزاد را از پ هاش متوجه می شوند پس برای مردم توضیح دهید با کدام ترکیب های گیاهی به کدام پ هاش می رسید.
اگر مردم را وادار به استفاده از گیاهان با پ هاش بالا بکنید آن ها را مبتلا به بیماری خواهید کرد.

nader870

هر کسی بخواهد کاری انجام دهد باید به کمک کتاب های آسمانی آن کار را انجام دهد.
یکی از کارهائی که بشر انجام می دهد نوشتن کتاب است.
تمام کتاب های نوشته شده و کتاب هائی که در آینده نوشته خواهند شد مخلوق خداوند هستند یعنی از ازل نوشته شده اند.
تمام کتاب های نوشته شده از جمع مخلوق های خدا بدست آمده اند .
هر کسی به خواهد کتابی بنویسد باید یکی یا چند مخلوق خداوند را بین چند متضاد مثل حلال و حرام، کم وزیاد، پاکدامن و زناکار،و..قرار داده و رشد مخلوق ها را به سمت یکی از متضاد ها داستان کند.
کسانی که به خداوند باور ندارند وقتی داستان می نویسند به ناچار به علت هدایت خداوند به همین راه می افتند.
بسیاری از اینکه چنین خدائی دارند احساس شرمندگی می کنند به همین دلیل مانع از انتشار بسیاری از کتاب هائی که خداوند خلق کرده است می شوند.
در واقع خودشان را اولا بر خالق آن کتاب ها می دانند. باور ندارند که خداوند خالق همه چیز است. فکر می کنند که مخلوق هم می تواند خالق باشد. این ریشه در تفکر چند خدائی دارد که مدت ها در بین بشر رایج بوده است.
بسیاری از کتاب هائی که خداوند خلق کرده شفاف کننده موقعیت و یا وضعیت مخلوق است و مخلوق نمی خواهد دیگران از آن اطلاع پیدا کنند.
به همین دلبل بعضی که در راس امور هستند تا آنجا که بتوانند جلو نشر آن کتاب ها را می گیرند.
بسیاری از این داستان های خلق شده مربوط به مخلوق های بین متضاد های محرم و نامحرم، پاکدامن و زناکار و یا لوات کار و..می باشد.
همین مسائل باعث شده که در بعضی از کشورها جلو رشد استعداد نویسندگی را بگیرند.
وجود چنین افرادی ما را وادار می کند که به فرزندان خود نویسندگی را یاد ندهیم.

nader870

اگر از هر کسی بخواهید بین چند نفر یک فرد صالحی را انتخاب کند پس از اندکی فکر کردن کسی را بین چند نفر انتخاب می کند. این افراد در زمان فرا خوان برای داوطلبی مسئولیت های حساس خود را صالح داوطلبی می دانند.
همه فکر می کنند که صالح برای انجام بسیاری از کار ها هستند . اگر به قرآن توجه کرده باشیم آنچه مشکل است آن است که با نگاه کردن به محیط اطراف خود دنیای ناپیدا را درک کنیم.
خداوند هر چه را خلق کرده در اندازه خلق کرده است.
اندازه ها آن چیزی است که ما را به خداوند وصل می کند.
وقتی خداوند می گوید به محیط اطراف نگاه کنید یعنی به اندازه های آنچه در اطراف خود دارید توجه کرده تا به اندازه های خدای ناپیدا پی ببرید.
یعنی با نگاه کردن به اندازه های داوطلبین مسئولیت های حساس باید به اندازه های ناپیدای کاری که قرار است انجان بدهند پی ببریم.
ولی از اندازه های داوطلبین بر می آید چون خدا را نمی شناسند قادر به تبدیل اندازه های دنیائی به اندازه های آخرتی نیستند.
به همین دلیل ما همیشه باید شرمنده کسانی که این توانائی را دارند باشیم. شرمندگی چند برابر می شود که طرف ما مسیحی و یا یهودی باشد.
این ضعف خدا نشناسی در بین مجلسیان هم دیده می شود.
یعنی بین چند نفر کسی را صالح تشخیص می دهند. آنها در بحث ها به اندازه های داوطلب می پردازند ولی هیچگاه به اندازه های دنیای ناپیدای داوطلب نمی پردازند یعنی به نظر نمی آید که چنین توانائی را داشته باشند.
همین نشان از خدا نشناسی آنها دارد. خداوند گفته به اطراف خود نگاه کنید تا به خدا ( همان ناپیدا) ایمان بیاورید. وقتی خداوند در خداشناسان چنین توانائی را سراغ دارد پس خداشناسان باید با نگاه کردن به اندازه های داوطلب قادر به رسیدن اندازه های ناپیدای کمتر از خدا هم باشند.
حاصل کار انتخاب شدگان مجلسیان این را نشان نمی دهد.
پس باید در انتخاب مجلسیان دقت بیشتری بشود.