داستانهاي کوتاه و جالب

Raha

مرسي

خيلي قشنگ بود

Raha

تغییر کوچک
پسری نابینا بدلیل مشکلات زندگی گدایی می کرد .کنار خیابان نشسته بود و کلاهی جلوی پاهای خود گذاشته بود . همراهش یک تخته سیاه بود که روی آن نوشته شده بود:نابینا هستم، کمکم کنید!
یک روز گذشت،اما فقط چند سکه در کلاه پسر انداخته شد.پسر با این سکه ها یک نان کوچک برای خودش خرید و روز دوم همچنان در کنار خیابان نشست
معلم دانشگاه از کنارش گذشت، با همدردی در کلاه پسر پولی انداخت. وقتی که نگاهش به جمله روی تخته سیاه افتاد، چند دقیقه با خود فکر کرد و جمله قبلی را پاک کرد و کلمات دیگری نوشت
بعد از آن، پسر نابینا متوجه شد که افراد بیشتری به او برای تهیه غذا لباس و غیره کمک می کنند .روز دوم با شنیدن صدای قدم زدن مرد صدای پایش را شناخت و از او پرسید:جناب آقا، می دانم شما کیستید ؟ دیروز به من کمک کردید. از شما تشکر می کنم. اگر ممکن است بگویید چه اتفاقی افتاده است ؟
مرد خندید و گفت:تغییرات کوچکی روی تخته سیاه دادم و نوشتم :ا مروز روز زیبایی است.اما من نمی توانم آن راببینم

niyosha488

<< زخم های عشق >>

چند سال پیش در یک روز گرم تابستان پسر کوچکی با عجله لباسهایش را درآورد و خنده کنان داخل دریاچه شیرجه رفت . مادرش از پنجره نگاهش میکرد و از شادی کودکش لذت میبرد .ا
مادر ناگهان تمساحی را دید که به سوی فرزندش شنا میکند.ا
مادر وحشت زده به سمت دریاچه دوید و با فریاد پسرش را صدا زد . پسر سرش را برگرداند ولی دیگر دیر شده بود ....ا
تمساح با یک چرخش پاهای کودک را گرفت تا زیر آب بکشد . مادر از راه رسید و از روی اسکله بازوی پسرش را گرفت .ا
تمساح پسر را با قدرت میکشید ولی عشق مادر به کودکش آنقدر زیاد بود که نمیگذاشت او بچه را رها کند . کشاورزی که در حال عبور از آن حوالی بود , صدای فریاد مادر را شنید , به طرف آنها دوید و با چنگک محکم بر سر تمساح زد و او را کشت .ا
پسر را سریع به بیمارستان رساندند . دو ماه گذشت تا پسر بهبودی مناسب بیابد . پاهایش با آرواره های تمساح سوراخ سوراخ شده بود و روی بازوهایش جای زخم ناخنهای مادرش مانده بود .ا
خبرنگاری که با کودک مصاحبه میکرد از و خواست تا جای زخمهایش را به او نشان دهد .ا
پسر شلوارش را کنار زد و با ناراحتی زخم ها را نشان داد , سپس با غرور بازوهایش را نشان داد و گفت : این زخم ها را دوست دارم , اینها خراش های عشق مادرم هستند ....ا

libero

خيلي زيبا بود ممنون جناب niyosha488,

yassesepid

سلام
از همه ممنون داستانهاتون خیلی زیبا بود آفرين

واقعا لذت بردم Smile

yassesepid

اگه اجازه بدین منم یه داستان بنویسم:

در بيمارستاني ، دو مرد بيمار در يك اتاق بستري بودند. يكي از بيماران اجازه داشت كه هر روز بعد از ظهر يك ساعت روي تختش بنشيند . اما بيمار ديگر مجبور بود هيچ تكاني نخورد و هميشه پشت به هم‌اتاقيش روي تخت بخوابد.

آنها ساعت‌ها با يكديگر صحبت مي‌كردند، از همسر، خانواده، خانه، سربازي يا تعطيلاتشان با هم حرف مي‌زدند.

هر روز بعد از ظهر ، بيماري كه تختش كنار پنجره بود ، مي‌نشست و تمام چيزهايي كه بيرون از پنجره مي‌ديد براي هم‌اتاقيش توصيف مي‌كرد. بيمار ديگر در مدت اين يك ساعت ، با شنيدن حال و هواي دنياي بيرون ، روحي تازه مي‌گرفت.

اين پنجره ، رو به يك پارك بود كه درياچه زيبايي داشت مرغابي‌ها و قوها در درياچه شنا مي‌كردند و كودكان با قايقهاي تفريحي‌شان در آب سر گرم بودند. درختان كهن ، به منظره بيرون ، زيبايي خاصي بخشيده بود و تصويري زيبا از شهر در افق دوردست ديده مي‌شد. همان طور كه مرد كنار پنجره اين جزئيات را توصيف مي‌كرد ، هم‌اتاقيش چشمانش را مي‌بست و اين مناظر را در ذهن خود مجسم مي‌كرد.

روزها و هفته‌ها سپري شد.

يك روز صبح ، پرستاري كه براي حمام كردن آنها آب آورده بود ، جسم بي‌جان مرد كنار پنجره را ديد كه با آرامش از دنيا رفته بود . پرستار بسيار ناراحت شد و از مستخدمان بيمارستان خواست كه مرد را از اتاق خارج كنند.

مرد ديگر تقاضا كرد كه تختش را به كنار پنجره منتقل كنند . پرستار اين كار را با رضايت انجام داد و پس از اطمينان از راحتي مرد، اتاق را ترك كرد.آن مرد به آرامي و با درد بسيار ، خود را به سمت پنجره كشاند تا اولين نگاهش را به دنياي بيرون از پنجره بيندازد . بالاخره او مي‌توانست اين دنيا را با چشمان خودش ببيند.

در كمال تعجت ، او با يك ديوار مواجه شد.

مرد ، پرستار را صدا زد و پرسيد كه چه چيزي هم‌اتاقيش را وادار مي‌كرده چنين مناظر دل‌انگيزي را براي او توصيف كند !

پرستار پاسخ داد: شايد او مي‌خواسته به تو قوت قلب بدهد. چون آن مرد اصلا نابينا بود و حتي نمي‌توانست ديوار را ببيند...

niyosha488

سرفصل زندگی غم انگیز یک عاشق امی چنین رقم خورد که ؛
روزی از پنجره تنهائی به بداقبالی خود خندید و دریچه واقعیت به ظاهر تلخ آینده را بر روی خود بست ،
- ای خوش آن تلخی نکبتبار که سودای آه و ناله بود -
آری ! زیبائی دستهای نازیبا برایش ناملموس بود تا همین عذری برای ناشناخته ماندن نور عشق در قلبش شود.سرمست از باده مبدلی که سم هلاهل برای دل نازک او بود گشت ، تا خدا و خود را آنگونه که هست نبیند و گرگ غارتگر سرنوشت را در پوست میشی از گله خدازادگان یافت.
- لعنت خدایان عشق بر ابلیسان پیروز دنیاپرست فریبانما! -
پس گذشت رعدآسای دوران طلوع شهدعشق چنان بار غصه لذتبخشی بر
شانه هایش نهاد که خورشید فروزان آسمان دل نیز ، یخ دل فسرده اش را به جویبار بهاری زیبای زندگی تبدیل نساخت.
او همه دنیایش عشقی بود که اصلا وجود نداشت ! چه شبهائی که دیوار روز نور مهتاب صمیمیت را نبلعید ! و چه روزهائی که پرده سیاه دل مرده اش خورشید را ندزدید !
- عجب هیبتی داشت غصه ناتمام دل این عاشق بی نصیب !!!!-
روزگاران به همین احوال بی ثمر گذشت تا نوبت به طلوع دوباره خورشید دروغین "عشق" برفراز آسمان دل تاریکش رسید.
- وه! از این همه پایداری دل چاک چاک و زهر چشیده اش ، که اینهمه ابرهای سیاه و طوفانهای مرگ آور و سیلابهای اشک و زلزله های ویران کننده که هرگز نتوانستند اراده مصمم قلب او را که همیشه کشته مرده زجر و فراق و بی وفائی بود ، را از پا درآورند!!!-
"سحر"ی در شب تارش نمایان شد و "سحر"ی برای آغاز شیرین یک زندگی شیرین تر شد.
ای کاش ! آن شب تار هرگز "سحر"ی نداشت ، تا این چنین در طلوع تار تنهائی به تیرگی فرو نمیرفت .

niyosha488

yassesepid

niyosha488, عزیز خیلی زیبا بود ممنون Crying or Very sad