نظرات طرح شدهکوروش جعفری (امتیاز : 0)
توسط کوروش جعفری در مورخه : پنجشنبه، 29 فروردین، 1398
سلام من کوروش جعفری هستم 13 ساله از تهران من هم مثل شما استعداد بسیار بالایی در برنامه نویسی دارم و میخوام تا میتونم در دانشگاه تدریس کنم و بیشترین فن و فنون برنامه نویسی را یاد بگیرم.من در دوازده سالگی در مجتمع فنی از تمامی کسانی که آنجا بودند(از 18 تا40ساله) رتبه ی اول را با نمره ی 92/100گرفتم.
ولی هیچکس حرف مرا باور نمیکند.:(
خب بریم سر اصل مطلب
این حرف شما من را هم واقعا نگران کرد و واقعا خیلی نا امید شدم از ادامه دادن به برنامه نویسی و من هم یک مشکل بزرگ دارم:(در تهران هیچ مدرسه ای در پایه ی متوسطه کلاس برنامه نویسی ندارد در تمام سایتها دنبالش میگردم ولی هیچی پیدا نمیکنم
):
فقط میتونم ی دلگرمی بهتون بدم که بگم من از تمامی کودکان هم سن من کوچکتر از من و چند سال بزرگتر از من پرسیدم وتا جایی که من میدونم در تهران هیچ کودک 12 ساله ای (بجز من) اصلا نمیدونه برنامه نویسی چیجوریه اصلا به فکرشم نمیرسه که برنامه با کد ساخته میشه و فکر میکنه که برنامه همینجوری ساخته میشه
از اونجایی که کودکان بازی های بسیار زیادی در دستگاه های جدید مانند
PS4
PC
MOBILE
و...
انجام میدهند تا از سختی برنامه نویسی سر در بیاورند بیخیالش میشوند برای مثال:
از یک کودک هم سن خودم در باره ی این موضوع پرسیدم و او گفت:(اره منم دوست داشتم کلاسشو برم ولی وقتی رفتم نمره ی 5/100 گرفتم و اونوقت از سختی اش سر در اوردم و دیگر هم نمیخواهم بروم).
پس کلا اگه بخوام بهتون بگم باید بگم که اگر کودکان به برنامه نویسی علاقه دارند ولی وقتی از سختی اش سر در میاورند دیگر ادامه نمیدهند .
حرف کلی من اینه که نگران نباشید چون تا سی سال آینده هیچ رقیب جدیدی از میان کودکان الان به جمع رقیبان شما اضافه نمیشود.و آرزوی موفقیت برای همه ی برنامه نویسان دارم.