نظرات طرح شدهمعراج ربیعی (امتیاز : 0)
توسط معراج ربیعی در مورخه : دوشنبه، 6 اردیبهشت، 1395
مطالب بسیار مفید و ریزبینانه ای بود که بع علت بی دانشی و بی تدبیری نسلهای اخیر به فراموشی سپرده شده اند. به این بازبینی پس از طراحی یا برسی و مطالعه بناها پس از از طراحی Post-occupancy evaluation یا Building Performance Evaluation میگن که شما نکات مفیدتری در این مورد داشتید. بله تاریخ و بناهای ارزشمند تاریخی خودمون منابع بسیار خوبی برای آموختن و بهره برداری هستند. چند مسجد تاریخی رو انتخاب و به آنالیز فضاهاشون پرداختن رو هم که case studyمیگن ضروریست.
نکاتی رو که من به ذهنم میرسه و میتونم اضافه کنم:
1-گذاشتن پله به علت سن استفاده کنندگان خصوصا مشکل زانو درد خانومها نمیپذیرم. امکان سقوط و لغزیدن و. ... هم بماند و تو هیچ مسجد تاریخی معتبری این مورد رو مشاهده نمیکنیم.
2- آب حوض باید آب کر باشه که وضو گرفتن رو ممکن باشه پس عمق مطلوبی باید داشته باشه.
3- سرویس بهداشتی باید کاملا از وضوخانه جدا باشه که بو و نجاست خصوصا در فصلهای پر بارش به وضوخونه و بعد مسجد انتقال پیدا نکنه. وضوخونه تمیز و خوشبو باشه با امکان نشستن یا تعویض کفش با یک دمپایی.
4-فضای معنوی نباید لزوما بلند و با ایعاد شگفت آور باشه. خاکی بودن و معنوی بودن رو با سقف کوتاه (القای حس صمیمیت بیشتر) میشه بوجود آورد. کما اینکه در شهرهای سردسیری داشتن سقف بلند مشکلات گرم کردن فضا رو خواهد داشت . چونکه هوای گرم در ارتفاع بالا قرار میگیره.
5-نور معنای فراوانی داره و اشاره به ذات الله هم داره. (سوره نور)نور کنترل شده و مجسمه گونه بسیار میتونه در ایجاد معنا و معنویت کمک کنه.
6-تزیینات بی منطق بود که موجب عدم تمرکز حواس میگردند هم نباید باشند.+
7- کاشت درخت وگل گیاه هم درونن مسجد فکر میکنیم اصولی داره و در صحهنای اصلی جایز نیست(شرعی) و من درخت در مساجد معتبر یا ندیدم یا بسار کم و ندرتا.
با مهر
معراج