بهترین لحظات زندگی از نگاه چارلی چاپلین!

rezvaneh

آنقدر بخندی که دلت درد بگیره.

بعد از اینکه از مسافرت برگشتی ببینی هزار تا نامه داری.

برای مسافرت به یک جای خوشگل بری.

به آهنگ مورد علاقت از رادیو گوش بدی.

به رختخواب بری و به صدای بارش بارون گوش بدی.

از حموم که اومدی بیرون ببینی حوله‌ات گرمه !

آخرین امتحانت رو پاس کنی.

کسی که معمولاً زیاد نمی‌بینیش ولی دلت می‌خواد ببینیش، بهت تلفن کنه.

توی شلواری که تو سال گذشته ازش استفاده نمی‌کردی پول پیدا کنی؟؟!(خودمون این آخرت کیفه)

برای خودت تو آینه شکلک در بیاری و بهش بخندی !!!

تلفن نیمه شب داشته باشی که ساعتها هم طول بکشه.

بدون دلیل بخندی.

بطور تصادفی بشنوی که یک نفر داره از شما تعریف می‌کنه.

از خواب پاشی و ببینی که چند ساعت دیگه هم می‌تونی بخوابی !

آهنگی رو گوش کنی که شخص خاصی رو به یاد شما می‌یاره.

عضو یک تیم باشی.

از بالای تپه به غروب خورشید نگاه کنی.

دوستای جدید پیدا کنی.

وقتی "اونو" میبینی دلت هُری بریزه پایین !

لحظات خوبی رو با دوستانت سپری کنی.

کسانی رو که دوستشون داری رو خوشحال ببینی.

یه دوست قدیمی رو دوباره ببینید و ببینید که فرقی نکرده.

عصر که شد کنار ساحل قدم بزنی.

یکی رو داشته باشی که بدونی دوستت داره.

یادت بیاد که دوستای احمقت چه کارهای احمقانه ای کردند و بخندی و بخندی و ....... باز هم بخندی...

زندگی یک هدیه است که باید ازش لذت برد نه مشکلی که باید حلش کرد

اینها بهترین لحظه‌های زندگی هستند...

باید قدرشون رو بدونیم

yaskan

شعر مارگرت بیکل با ترجمه‌ی شاهکار احمد شاملو، به راستی که این شعر معنای عمیق زندگی را به زیبایی تمام به کلمه توصیف می‌کند ...

پیش از آنکه واپسین نفس را برآرم
پیش از آنکه پرده فرو افتد
پیش از پژمردن آخرین گل
بر آنم که زندگی کنم
بر آنم که عشق بورزم
بر آنم که باشم
در این جهان ظلمانی
در این روزگار سرشار از فجایع
در این دنیای پر از کینه
نزد کسانی که نیازمند منند
کسانی که نیازمند ایشانم
کسانی که ستایش انگیزند
تا دریابم
شگفتی کنم
بازشناسم
که ام
که می‌توانم باشم
که می‌خواهم باشم
تا روز‌ها بی‌ثمر نماند
ساعت‌ها جان یابد
لحظه‌ها گران بار شود
هنگامی که می‌خندم
هنگامی که می‌گریم
هنگامی که لب فرو می‌بندم
در سفرم به سوی تو به سوی خود به سوی خدا
که راهیست ناشناخته پر خار ناهموار
راهی که باری در آن گام می‌گذارم
که قدم نهاده‌ام و سر بازگشت ندارم
بی آنکه دیده باشم شکوفایی گلها را
بی آنکه شنیده باشم خروش رودها را
بی آنکه به شگفت در آیم از زیبایی حیات
اکنون مرگ می‌تواند فراز آید
اکنون می‌توانم به راه افتم
اکنون می‌توانم بگویم که زندگی کرده ام

soveh

rezvaneh, عزیز فوق العاده بود آفرين

دستت درد نکنه

yaskan, جان بسیار از انتخاب زیبات خوشحال شدم. موفق باشی...یک شعر هم از شاعر شیلیایی به نام پابلو نرودا هست که شاملو ترجمه کرده و فوق العادس و به مضمون شعر شما هم نزدیکه...

به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر سفر نکنی،
اگر کتابی نخوانی،
اگر به اصوات زندگی گوش ندهی،
اگر از خودت قدردانی نکنی.
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
زمانی که خودباوری را در خودت بکشی،
وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند.
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر برده عادات خود شوی،
اگر همیشه از یک راه تکراری بروی ...
اگر روزمرّگی را تغییر ندهی
اگر رنگهای متفاوت به تن نکنی،
یا اگر با افراد ناشناس صحبت نکنی.
تو به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر از شور و حرارت،
از احساسات سرکش،
و از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وامی‌دارند
و ضربان قلبت را تندتر می‌کنند،
دوری کنی . . .،
تو به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر هنگامی که با شغلت،‌ یا عشقت شاد نیستی، آن را عوض نکنی
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی
اگر ورای رویاها نروی،
اگر به خودت اجازه ندهی
که حداقل یک بار در تمام زندگیت
ورای مصلحت‌اندیشی بروی . . .

امروز زندگی را آغاز کن!
امروز مخاطره کن!
امروز کاری کن!
نگذار که به آرامی بمیری!
شادی را فراموش نکن

امیدوارم خوشت بیاد

rezvaneh

سلام؛ خواهش می‌کنم سُوه جان، شما لطف مکرر به ما داری Very Happy

ولی واقعاً چه انسان بزرگی بوده این چاپلین، دیدش فوق العاده به زندگی قشنگه، ای کاش روزی

بیاد که ما هم اینقدر زیبا به زندگی نگاه کنیم.

yaskan عزیز از شعر زیبای شما هم ممنون آفرين

yaskan

سلام؛

soveh جان از شعر زيباي شما ممنون

rezvaneh جان نظر لطف شماست خواهش مي‌كنم