babani
مسؤول واحد فرهنگی سایت
پست: 194
عضو شده در: 27 بهمن 1388
محل سکونت: ساوه
امتياز: 998
|
عنوان: آثار لقمه حرام |
|
|
آیه:
وَلـاَ تَـأْكُـلُـواْ أَمْـوَالَـكُـم بَیـْنَـكُـم بِالْبَـاطِـلِ وَتُـدْلُـواْ بِـهـَا إِلَى الْحـُكَّـامِ لِتَـأْكُـلُـواْ فَـرِیقًـا مِّـنْ أَمْـوَالِ النَّـاسِ بِالـإِثْـمِ وَأَنـتـُمْ تَعـْلَمـُونَ (بقره/188)
ترجمه:
واموال یكدیگر را به باطل (و ناحقّ) در میان خودتان نخورید و اموال را به (عنوان رشوه، به كیسه)
حاكمان وقاضى ها سرازیر نكنید تا بخشى از اموال مردم را به گناه بخورید، در حالى كه خود مى دانید (كه خلاف مى كنید).
آثار لقمه حرام
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:
مَنْ أَكَلَ لُقْمَةَ حَرَامٍ لَمْ تُـقـْبَلْ لَهُ صـَلَـاةٌ أَرْبَـعـِینَ لَیْلَـةً؛
(نماز کسی که لقمهاش حرام است تا چهل روز از ارزش چندانی برخوردار نیست)
وَ لَمْ تُسْـتَجَـبْ لَهُ دَعْـوَةٌ أَرْبَعـِیـنَ صَبَـاحاً
و تا چهل روز دعای او مستجاب نمی گردد)
وَ كُلُّ لَحْـمٍ یُـنْـبِتُـهُ الْحَرَامُ فَالنّـَارُ أَوْلَى بِهِ
(و هر مقدار از بدن که پرورش یافته لقمه حرام باشد سزاوار آتش و سوختن است).
داستان :
روزى امیرالمؤ منین (ع) داخل مسجد شد به شخصى فرمود:
اسب مرا بگیر نگهدار تا من برگردم همینكه آن جناب وارد مسجد شد مرد لجام اسب را برداشته و رفت .
حضرت على (ع) پس از پایان دادن كار خود بیرون آمد دو درهم در دست داشت ،
مى خواست به آن مرد بدهد، دید اسب ایستاده و لجام بر سر او نیست ،
دو درهم را به غلام خود داد تا از بازار لجامى خریدارى كند غلام در بازار همان شخص را دید كه لجام را به دو درهم فروخته بود.
آنرا خرید و خدمت حضرت آورد.
حضرت على (ع ) فرمود:
بنده بواسطه عجله و ترك صبر، روزى خود را حرام مى كند و بیشتر از آنچه مقدر شده به او نخواهد رسید.
نظر اسلام در مورد مال چیست؟
مال خوب است ، اما آنچه بد است ، علاقه ی افراطی و دوستی شدید به مال است.
قرآن میگوید: « الْمالُ وَ الْبَنـُونَ زیـنَـةُ الْحَیـاةِ الدُّنْـیا » (کهف / 46)
مال ، زینت دنیا است . زینت هم خوب است .
خداوند می فرماید :
« إِنَّا زَیَّنّـَا السـَّماءَ الدّنْیا (صافات / 6)؛ آسمان را زینت كردم .
در جای دیگر قرآن میگوید: وقتی نماز جمعه را خواندید ؛
« فَانْتَـشِـرُوا فِی الْأَرْضِ وَ ابْتَـغـُوا مِنْ فَضْـلِ اللَّهِ »(جمعه / 10) مال فضل اللّه است ،
اما آن چیزی كه بد است ؛
« جَمـَعَ مَالـاً وَ عَـدَّدَهُ »(همزه / 2) ؛ جمع کردن مال و علاقه ی شدید به مال می باشد. |
|