یکی از واژه‌هایی که سال‌هاست من را به فکر فرو برده، واژه «میمون» است! همانطور که می‌دانید، در عربی لغت مَیمون، بر وزن «مَفعول» به معنی «خوش‌یُمن‌شده»، «مبارک» است. اما سؤال این است که چرا ما در فارسی به آن حیوانی که می‌شناسیم، می‌گوییم میمون؟ من همیشه برایم سؤال بود که آیا این واژه را از عربی گرفته‌ایم؟ اگر بله، خوب، این حیوان چه مبارکی‌ای دارد که اسمش را میمون (یعنی مبارک و خوش‌یمن) گذاشته‌اند؟ (اولاً جایی ندیدم که اشاره شده باشد که در بازه‌ای از تاریخ، عرب‌ها یا ایرانیان، این حیوان را مبارک می‌دانسته‌اند و ثانیاً ما آن حیوان را مِیمون صدا می‌کنیم و نه مَیمون) به هر حال، همیشه کنجکاو بودم که بدانم، اما جستجو نمی‌کردم. تا اینکه در درس واژه‌شناسی در رشته مترجمی واژه‌ی پیشوندی‌ای را دیدم که برایم جالب بود: پیشوند Mimeo یا mimo به معنی imitate (تقلید کردن) است. واژه میمیک (mimic) هم ... (ادامه)