از صدای سخن عشق ندیدم خوش‌تر...

rezvaneh

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند وانکه این کار ندانست در انکار بماند
اگر از پرده برون شد دل من عیب نکن شکر ایزد که نه در پرده‌ی پندار بماند
هر می لعل کزان دست بلورین ستدیم آب و حسرت شد و در چشم گهربار بماند
از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر یادگاری که در این گنبد دوار بماند

سلام دوستان عزیز؛ ایام به کام Wink

این چند بیتی از غزل زیبای حافظ شیرازی من باب عشق...بود که توصیه می‌کنم یه سری به

حافظ تو قفسه‌ی کتاب خونه بزنید و این غزل زیبا رو به طور کامل بخونید حتی برای چندمین بار

چون واقعاً زیباست، مثل تمام غزل‌های حافظ. هر کسی از عشق تعریف خاصی داره، بعضی‌ها

اصلاً عشق رو قبول ندارن و در مقابلش دوست داشتن رو تکریم می‌کنن؛ مثل دکتر علی

شریعتی که در نوشته‌هاشون می خونیم... عشق زیبایی‌های دلخواه را در معشوق می‌آفریند

و دوست داشتن زیبایی های دلخواه را در دوست می‌بیند ومی‌یابد، عشق یک فریب بزرگ و

قوی است؛ دوست داشتن یک صداقت راستین و صمیمی، بی انتها و مطلق، عشق در دریا

غرق شدن است و دوست داشتن در دریا شنا کردن، عشق بینایی را می‌گیرد دوست داشتن

بینایی می‌دهد،عشق خشن است و شدید و ناپایدار...دوست داشتن لطیف است و نرم و

پایدار، عشق همواره با شک آلوده است دوست داشتن سرا پا یقین است و شک ناپذیر...و

بعضی‌ها مانند شکسپیر عشق را قبول دارن... به درخشش ستاره ها شک کن، به گردش

خورشید شک کن، به واقعیت حقیقت شک کن، اما به عشق من شک نکن! و حتی بعضی‌ها

مثل سامونل باتلر از عشق وحشت دارن... با جرأت می‌گویم که خدا عاشق است، اما چه

شیطان موذی‌ای است، این عشق....

عشق زمینی؟ عشق آسمانی؟ اثبات عشق؟ تعریف عشق؟ ترس از عشق؟ معنای عاشقی؟

عشق واقعی؟ عاشق واقعی؟ سؤال‌هایی که شاید تو ذهن تک تک ما نقش ببنده...نظر شما

آفتابگردانی‌ها در مورد عشق چیه؟؟ قبولش دارین‌ یا نه؟ دلایلتون چیه واسه پذیرفتن و یا نغض

اون؟

soojy

سلام،
rezvaneh جان موضوع جالبیه، ممنون.
به نظر من، عشق چیز ناشناخته‌ای نیست، همه‌ی مخلوقات خدا با عشق آفریده شدند(طفیل هستی عشق‌اند آدمی و پری)، همه‌ی آدم‌ها معشوق‌اند، اون هم معشوقِ عاشقی مثل خدا،
البته آدم‌ها فراموش‌کارند، یادشون رفته که در ابتدای خلقتشون با خدا عهد بستند که جز او رو نپرستند و این تذکر رو هم شنیدند که شیطان دشمن آن‌هاست، اما این عهد رو فراموش کردند وسر تعظیم به سوی دشمن خودشون فرود آوردند.
حالا بشین و تماشا کن عشق خدا رو:
هر چیزی که بخوای برات آنی فراهم می‌کنه...
منتظره که صداش کنی و فوری لبیک بگه...
یه گندم در زمین بکار، صد تا برداشت کن...(رحمت و ببین!)
یه گناه کن، تا چند ساعت بهت فرصت می‌ده که جبران کنی و اگر جبران نکردی برات فقط یک گناه می‌نویسه، اما یه کار خوب انجام بده، اصلاً نه انجام نده، نیت یه کار خوب کن، آنی برات ده تا صواب می‌نویسه....
وقتی ناراحتی و غم داری، فقط کافیه یه بار صداش کنی، دیگه غمی در تو باقی نمی‌مونه...
اگر دردی داری، تا سه روز اون درد رو جز خدا به کسی نگو، خدا خودش رو موظف می‌دونه که اون درد رو در تو از بین ببره...
صد بار بدی کن، یک بار خوبی، برای خاطر اون یک خوبی، اون صد بدی رو نادیده می‌گیره...
شمارش الطافت خدا، غیر ممکنه...
چه حال زیبایی دارند آدم‌هایی که عاشق خدایند،‌ مثل علی(ع)
سر در چاه می‌کنه و از دوری معشوق و معبودش گریه و ناله می‌کنه،‌ لحظه شماری می‌کنه که شمشیر بر فرقش بنشینه و روحش پر بکشه به سمت خالق...
کاش دل‌هامون پر بود از عشق، نه کینه، نه نفرت،‌ نه حسادت، نه بدی، نه سیاهی، نه شیطان.
اینو یادمون باشه:
"آیا (آدمی) نمی‌داند که روزی از قبر‌ها برانگیخته می‌شود و آنچه در دل‌ها پنهان است، همه را پدیدار می‌سازد." (آیه 9و10 سوره عادیات)
-------
ای کاش عاشق بشیم، حالا، یا مثل مجنون، عاشق روی لیلی و یا مثل شیرین، عاشق خوی فرهاد.
کی گفته عشق آدم‌ رو کور می‌کنه؟! عشق باعث می‌شه انتقدر بخشنده بشیم که خوبی دیگران رو ببینیم و چشم روی بدی‌ها به خاطر اون خوبیشون ببندیم، مثل خدا...
عشق ما رو به ذات انسانی خودمون نزدیکتر می‌کنه، به اون والایی و زیبایی‌ای می‌رسونه که خدا می‌خواد.
هر نفس آواز عشق می‌رسد، از چپ و راست
ما به فلک می‌رویم، عزم تماشا که راست
ما به فلک بوده‌ایم، یار ملک بوده‌ایم
باز همانجا رویم، جمله که آن شهر ماست
خود ز فلک برتریم، وز ملک افزونتریم
زین دو چرا نگذریم، منزل ما کبریاست
هر نفس آواز عشق می‌رسد، از چپ و راست.
------------------------
می‌دونم که گفتن این حرف‌ها فایده نداره، چون کسی نه این مطالب رو می‌خونه و نه بهشون فکر می‌کنه و نه اصلا عشق براشون اهمیتی داره، خیلی‌ها عشق رو بچه‌بازی می‌دونن و این کارشون رو عاقلانه! برای این آدم‌ها فقط احساس تآسف دارم که خودشون رو از باارزش‌ترین گنج الهی محروم ‌می‌کنن چون:
عاقلان نقطه‌ی پرگار وجودند ولی........ عشق داند که در این دایره سرگردانند.
--------------
rezvaneh جان این تاپیک دووم نمیاره، فکر نکنم کسی بیاد و نظر بده.
در ضمن اگر نوشته‌هام به هم ریخته و پراکنده‌ست شرمنده، حرف‌های زیادی برای گفتن دارم که توی یه پست جا نمی‌شه. Embarassed

rezvaneh

سلام soojy عزیز؛ چه دل پری داری Crying or Very sad

هر انسانی حق داره! حق قضاوت،حق اظهارنظر، در مورد مسائل پیرامونش که عشق یکی از اون‌هاست. این اظهار تأسف از طرف تو، می‌تونه متقابل باشه (یعنی از طرف اون دسته از افرادی که عشق را قبول ندارن) برای تو...
زیباترین نوع عشق ، عشق الهیه، یعنی به طور ساده عاشق خدا بودن... اما عاشق بودن تنها در حرف و جمله نمیگنجه. کسی که ادعای عاشقی خدا رو می‌کنه باید کاملاً ذات مقدش رو شناخته باشه البته در حدی که خودش تعیین کرده و برای یه بندگی صاف و ساده و عاشقونه کافیه...

عشق نتها در رابطه‌ی بندگی برای خدا، به طور کامل قابل لمسه...

از عشق‌های زمینی که Shocked

چیزی نگیم بهتره، البته اگه کسی چیزی بدردبخوری داشت آماده‌ی شنیدنیم...مهم دووم آوردن و نیاوردن تاپیک نیست، مهم اینه که آخرش یه چیزی دستگیرمون بشه و به داشته‌هامون اضافه بشه، نه اینکه از این یه ذره ام کم بشه...

من هنوز عشق آسمانی رو درک نکردم....
وقتی از کوتوله‌های ذهنی می‌پرسی عشق چیست؟؟ می‌گن علاقه‌ی شدید قلبی Surprised

نمی‌دونم، شاید اونا درست بگن....فعلاً که دور دوره اون‌هاست Wink

chaser

چه عاشقای نا امیدی داریم ما اینجا Wink

اصلا نگران نباشید من اومدم Mr. Green

میدونم از دوری من دلتنگینا خودم میدونم !! Cool

حالا تاپیک عاشقانتون رو خراب نکنم خوبه .

موضوع عشق شاید یکم تکراری باشه اما همیشه یه چیزایی برای گفتن داره.
به نظر من ما ها هممون زاده عشقیم. خدا مساویه با دوست داشتن. عشق خیلی سرکشه ،هر کسی هم اگه بگه تاحالا تجربه ش نکرده باید بهش شک کرد .
می خوام یه چیزی بگم از احساس خودم . نمیدونم تا حالا تجربه کردید
زمان نوجوونی عاشق یه کسی بشید . تو این سن برای خیلی ها پیش میاد. یه حس قوی و عجیبیه !
انگار اون طرف برات میشه یه صنم . انگار این آدم هیچ بدی نداره انگار حتی اگه بدی هم کنه تو
نادیده میگیری. ممکنه اسیب ببینی ولی گله نمیکنی . آخرشم بعد گذشت چند وقت کم میشه .
میخوام بگم من با عقیده دکتر شریعتی
موافقم عشق خشن شدیده . بعضی وقتا دردناکه . محکمه . غمگینه . زودم میگذره تموم میشه
اما
دوست داشتن یه حس آسمونیه . آبیه ، لطیف. نرم . شاد، هر روزم که میگذره انگار تازه تر میشه . قشنگتر میشه تبدیل به صفات خوب میشه . تو آدم وفاداری ایثار و گذشت و جلوه میده
انگار دوست داشتن یه جور عشق تکامل یافته ست . چی گفتم !!!
دعوا میکنی قهر میکنی . دلخور میشی ، اما و قتی دلت میگیره میری پیشش درد و دل میکنی .

نمیدونم منم نمیتونم دوست داشتن رو تعریف کنم . شاید نتونم اونطوری که شایسته هست دوست داشتن خدا رو درک کنم. ولی فکر کنم دوست داشتن واقعی بنده خدا راهی باز کنه واسه دوست داشتن خدا.

دوست داشتن مادر به فرزندش از چه جنسیه؟ دیدید؟ مادر داره درد میکشه اما به امید روزی که
بچه اش بدنیا بیاد آروم میشه . بچه اش بزرگ میشه . مادر پیر میشه خسته میشه شکسته میشه. اما بازم شاد. آرومه . میبخشه . با وجود تمامه سختیهایی که برات کشیده میبخشه
همه بدیهات رو میبخشه . فکر کن این چه حسیه که باعث این بخشش میشه !!

soojy

سلام
من نمی‌دوم چرا عشق رو از دوست داشتن جدا می‌دونید!
دوست داشتن جزئی از عشق است.
یک تکه از پازل عشق، یک نور از نورهای هفت‌گانه‌ی منشور عشق، دوست داشتنه.
chaser اگر حس دوران نوجوانی تو عشق بود، هیچوقت از بین نمی‌رفت و کمرنگ نمی‌شد، بلکه روز به روز بیشتر و قوی‌تر می‌شد.
مگه می‌شه عاشق کسی بشی و بعد از گذر زمان فراموشش کنی؟!
مگه می‌شه نسبت به عشقت بی وفا و بی معرفت باشی؟
شما رو به خدا، بیایید روی هر حسی، هر رفتاری، هر واکنشی، اسم عشق رو نذاریم.
خدا خودش عاشقه، و عاشقا رو هم دوست داره و در پرورش عشقت(اگر ازش بخوای) کمکت می‌کنه.
کاش می‌تونستم همه‌ی حرف‌های دلم رو بگم.

rezvaneh

chaser عزیز از بیان نظراتت ممنون.

soojy جان بگو! غریبی نکن! تو خودتت نگه ندار! به قول ساوه‌ای ها بی‌ریز دَر Mr. Green

فوقش آقا حمید سه سوت، نه کمتر از سه سوت تاپیک و حذف می‌کنه، طوری که انگار نه انگار تاپیکی بوده و صحبت از عشق و گل و بلبلی...

از شوخی گذشته...

خوده من عشق رو جدا از دوست داشتن نمی‌دونم یعنی واضح‌تر این می‌شه که دوست داشتن رو زیر مجموعه‌ی عشق می‌دونم و به این هم اعتقاد کامل دارم که عشق حقیقی فقط در رابطه با خداست و بس...

در یک نگاه عاشق شدن یعنی چی؟ اسمش رو که عشق نمیشه گذاشت؟ دوست داشتنم نیست چون دوست داشتن به مرور زمان و با شناخت پیش میاد، تا اینجاشو که قبول دارین انشاءالله؟ اما نکته‌ای که اینجا برای من مبهمه اینه که اگر بحث در یک نگاه عاشق شدن رو پای هوس بذاریم...اونم در رابطه با جنس مخالف می‌شه یه کاریش کرد و روش بحث کرد و یه اسم درست و پیمون براش گذاشت اما چیزی که به هیچ وجه تو کَت من یکی نمی‌ره و نمی‌تونم هذمش کنم، متأسفانه یا خوشبختانه کشش زن به زن یا مرد به مرده که من خودم به عینه هر دوی این‌ها رو دیدم...حالا اینجاست که می‌گن از چاله در اومدیم و اوفتادیم تو دَره Crying or Very sad

glasy_heart

به نام خدا...
مولوی میگه عشق زمینی پلی است به سوی عشق بی انتها.
پیامبر میگه:هر کسی عشق در دل داشته باشد و بمیرد شهید باشد.

به نظر من کسی نمیتونه بگه من عاشق خدام, مگر اینکه عشق زمینی رو درک کرده باشه.
ما آدما اگه کسی رو از ته دل دوست داشته باشیم, و عاشقش باشیم, هرجا که پا میزاریم جز اون نمیبینیم, همه ی دنیا شبیه عشق ماست, حرفای اون قشنگترین موسیقی ذهنه ماست, اسمش میاد تنمون میلرزه, دلمون هری میریزه پایین, نه از ترس از علاقه شدید, اگه کسی بهش توهین کنه, پشت سرش حرف بزنه, قاطی میکنیم ,به اندازه همه ی دنیا مدرک داریم واسه اثبات بی گناهیش, اصلا مدرک می سازیم,حاضریم به خودمون توهین کنن اما به اون نه,یه طرفه و دو طرفشم چندان فرقی نداره.

این شماره های ناشناس شانسکی عشق نیستن, نگاه شهوت آمیز خیابونی عشق نیست,کلام های فریبنده شیطانی عشق نیست, پشت این نقاب شیطان است. Crying or Very sad

کور شدن کلمه ی قشنگی نیست Rolling Eyes

,عاشق به غیر نظر نمیکنه,فقط فقط به اون شخص فکر میکنه, بدیهاشو نمیبینه ,واسه رسیدن بهش دعا میکنه,(اگر عشق خالص باشه)سلاحی قوی تر و قشنگتر از دعا نمیبنه,از کسی کمک میخواد که مطمئنه رهاش نمیکنه,غرق افکارش نیست, میدونه که به کسی علاقه داره,حالا این علاقه داره یه جورایی رنگ عشق میگیره به خودش.بعدش این حس رو با خداش درمیون میذاره, انقدر میگه, انقدر میگه ه ه , واسه خودش و عشقش دعا میکنه که, یه روزی میفهمه همش نقشه بوده, یه نقشه از طرف خدا,یه راهنما, یه نشونه, یه کمک, واسه نشون دادن طریق عاشقی,(خدا کارهاشو توسط واسطه هاش انجام میده)انقدر تو این مدت باهاش خو گرفته که عشق زمینی کمرنگ شده, انقدر که دعاهاشم عوض شده, رنگ قشنگتری به خودش گرفته دوست نداره حس با تو بودن رو به هیچ قیمتی از دست بده, عشق زمینی رو بدون حضور تو نمیخواد انقدر مغرور شده که وقتی تو خیابون راه میره دست پرمهرخدارو رو شونه هاش حس میکنه, عاشق اونه, پس به کسی نگاه نمیکنه, حتی فکر خیانت به سرش نمیزنه .هر چی میبینه یاد خدا میفته, اسمش میاد لبخند جاری میشه رو لبش, یه نفس عمیق میکشه انگه که خدارو یه گوشه دنج گذاشته ته دلش .نمیزاره انکارش کنن ,بهش توهین کنن ...

حالا دیدین عشق زمینی اگر مقدس باشد در نهایت به خدا ختم می شود.به نظر من عشقی که خورده شیشه داشته باشه آخرش به چیزی غیرعشق بی انتها ختم میشه, و همون طور که مطللع اید میان رو زبون خیلی از آدما با عنوان های مختلف مثل عشق و خاموشی,آتش عشق و ...

عشق مقدس هیچوقت از بین نمیره, فراموش نمیشه, به تنفر تبدیل نمیشه,

خدا عاشق ما آدماس, همه ی تلاششو میکنه که معشوقش راضی باشه,ناز و غمضه ی خاک, دشمنی شیطان, قهر فرشتگان رو تحمل کرد فقط به خاطر اینکه با دستان خودش پیکر آدمی رو بسازه از روح خودش بدمه وجانشینش رو تعیین کنه. چقدر احمقانس اگه فکر کنیم خودمون به موقعیت کنونی رسیدیم. Sad

خدا عاشق انسانه, پس وقتی حس کردی که قلبت داره واسش میتپه و دوست داری نگاش کنی, بدون که داری به عاشقتت نظر میکنی, و مهرشو بی جواب نمیزاری.

رضوانه جان امیدوارم برای یک بار هم که شده, عشق آسمانی رو درک کنی.
Surprised

rezvaneh

glasy-heart عزیز سلام و شبت بخیر

soojy عزیز عشق رو جدا از دوست داشتن نمی‌دونه و هر دوش رو در یک مسیر می‌بینه، اما chaser خوبمون هم عقیده با شریعتی و عشق رو به شکلی محکوم و دوست داشتن رو تقدیس می‌کنه...و شما با این تفاصیر هم عشق آسمونی رو قبول داری و درک کردی؟ هم عشق زمینی رو قبول داری؟

شما در مطالبت عرض کردی: عشق زمینی اگر مقدس باشد

مگر می‌شود عشق مقدس نباشد؟؟؟ و اگر نباشد آیا باز هم عشق تلقی می‌شود و یا...؟؟
تعریف شما از عشق مقدس چیست؟
آیا عشق زمینی مقدسم داریم؟ با چه دلایل و برهانی؟
با این اوصاف تمام عشق‌های زمینی به عشق الهی بدل می‌شه؟

یکی از عالی قدران به سؤالات من جواب بده لطفاً...

glasy_heart

بله عشق مقدس, عشق پاک,در غیر این صورت فقط اسمش عشقه اونم به خواسته ی خود ما آدما, هیچ مغز و ریشه ای نداره, حاصل افکار یه عده انسان کوته فکره.

عشق,شعر بی وزن و قافیه جاری شده, بر لب کودکان نیست.(توروخدا تعریفتون از عشق رو اصلاح کنید,به قول دوستمون , بیایید روی هر حسی، هر رفتاری، هر واکنشی، اسم عشق رو نذاریم)

ای عزیز به خدا رسیدن فرضِ راه است و لابد هر چه به واسطه ی آن به خدا رسد فرض باشد به نزدیک طالبان.عشق بنده را به خدا رساند, پس عشق از بهر این به معنی فرض را ه آمد .

و اما تعریف من از عشق مقدس:عشق مقدس ,عشقیه که باید صلاح معشوق در اون باشه نه خوشحالی و خواسته عاشق,گذشتن از خود برای رضای دوست, گفتیم خدا عاشق انسانه درست, اما انسانهای والا مقامی هم هستند که عاشق خدان, و رضای محبوب رو به خواسته ی خودشون ,به خودخواهی, به شادی های زود گذر ترجیح میدن و از غیر دست میکشن، قبول دارین؟

عشق فرضِ راه است همه کس را,اگرعشق خالق نداری عشق مخلوق مهیا کن تا قدر این کلمات تو را حاصل شود,در عشق قدم نهادن کسی را مسلم شود که با خود نباشد و ترک خود بکند و خود را ایثار عشق کند, هر جا که باشد جز او رخت دیگری ننهد هر جا که رسد سوزد و به رنگ خود گرداند.

بله ما عشق زمینی مقدس هم داریم, لازم نیست حتما خودت تجربه کرده باشی ,تاریخ خیلی ها شو بهت میگه,مثل عشق جبران خلیل جبران به ماری هاسکل,نامه های عاشقانشو خوندی؟(دلواپس شادمانی تو هستم), تو خیالشون ذره ای هوس نیست,با وجود سالهای دور از هم و ندیدن هم باز هم عاشقن و کمرنگ نمیشه,آخر همین کتاب که معرفی کردم داستان واقعی زندگی تا مرگ جبران و نوشته.

نمیدونم تونستم منظورمو برسونم یا نه,همون طور که گفتم عشق زمینی پلی است به سوی خدا, به نظر من عشق پاک این عشقی که میگم در نهایت به خدا ختم میشه به وصال زمینی منجر نمیشه,من در تاپیک قبل خیلی مثال زدم.

نه,نمیشه گفت تمام عشق های زمینی به خدا مبدل میشه به اون میرسه,اینو تو تاپیک قبلم گفتم ,عشق مقدس اینطوره.

روشن باشی... Surprised

soojy

glasy_heart به بحث ما خوش اومدی.
با حرفات موافقم، بذار یه مثال از رسیدن عشق انسانی به عشق خدایی هم من بگم، فیلم یوسف پیامبر رو یادتونه، دیدید زلیخا چطور از یک عشق زمینی، یعنی عشق به یوسف رسید به عشق خدا، آنقدر شیفته‌ی خدا شد که تمام روز رو ساکت می‌نشست یک جا و به خدا فکر می‌کرد، و در کنار اون چون عاشق یوسف هم بود، بدون اینکه با هم حرف بزنند از نگاه همدیگر منظور هم رو متوجه می‌شدند.
من باز هم متذکر بشم که خواهشاً، ملتمساً، روی هر چیزی اسم عشق رو نگذاریم، مثل این می‌مونه که به هر گلی که می‌رسیم بگیم این گل یاسه! واین چقدر مسخره است برای کسی که کاملاً می‌دونه که گل یاس کدوم گُله.
و به نظر من عشق، مقدس و غیر مقدس نداره،
پیامبر فرمودند که: خدا در هنگام خلقت، مهر و محبت رو صد قسمت کرد، یک قسمت از اون رو داد به انسان و نود و نه قسمت دیگرش رو پیش خودش نگه داشت.
در حال حاظر بزرگترین عشقی که می‌تونیم مثال برنیم، عشق مادر به فرزندشه، حالا شما تصور کن 99برابر این عشق رو خدا نسبت به مخلوقاتش داره!
Glasy_hear میزان عشق خدا(که مسلماً قابل اندازه‌گیری نیست) رو با مقایسه یک عشق انسانی با کارهای خدا، فهمیدم، رحمتش، حکمتش،‌ عفو و بخشش، محبتش، وفای به عهدش و ...