غمی خواهم . . .

sooraty

غمی خواهم که غمخوارم تو باشی

دلی خواهم دل آزارم تو باشی

جهان را یک جوی ارزش نباشد

اگر یارم اگر یارم تو باشی

ببوسم چوبه ی دارم به شادی

اگر در پای آن دارم تو باشی

به بیماری دهم جان و سر خود

اگر یار پرستارم تو باشی

رسد جانم بفوق قاب قوسین

اگر خورشیدتارم تو باشی

کشم بار امانت با دلی زار

امانت دار اسرارم تو باشی

Hamid

خيلي خيلي جالب بود، آفرين

اين شعر از خودته sooraty, جان؟

sooraty

نه متاسفانه

maxpal97

خوشم اومد

Hamid

به هر حال، از اون نوع شعرهيي بود كه من خيلي باهاش حال مي‌كنم...
سبك باباطاهر بود...

خوشا آنان كه الّه يارشان بي
كه حمد و قل هو الّه يارشان بي
خوشا آنان كه دايم در نمازند
بهشت جاوندان مأوايشان بي

shadi

Raha

خوشا جامي كه مولا در كفم داد

به دستي ني به ديگر عود و دفم داد

خوشا رقصان درآيم من به كويش

ببوسم دست و رخسار نكويش

خوشا آندم كه از او مي نويسم

ز رقص و ذكر ياهو مي نويسم

صدايم داد تا از او بخوانم

كه من هم درد غربت را بدانم

خوشا با نام مولا باده خوردن

چو درويشان عاشق جان سپردن

به حق باده نوشان ، مي ، حلال است

niyosha488

دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد
به می بفروش دلق ما کز این بهتر نمی‌ارزد
به کوی می فروشانش به جامی بر نمی‌گیرند
زهی سجاده تقوا که یک ساغر نمی‌ارزد
رقیبم سرزنش‌ها کرد کز این به آب رخ برتاب
چه افتاد این سر ما را که خاک در نمی‌ارزد
شکوه تاج سلطانی که بیم جان در او درج است
کلاهی دلکش است اما به ترک سر نمی‌ارزد