Sali1
داره كولاك مي‌كنه!
پست: 132
عضو شده در: 27 مهر 1384
محل سکونت: Tehran
امتياز: 1289
|
|
عنوان: نحوه کار مودم های DSL |
  
|
|
کاربران از طريق يک مودم معمولی ، يا با استفاده از شبکه محلی در دفتر کار خود ، يا از طريق يک مودم کابلی و يا با استفاده از يک اتصال دی اس ال به اينترنت متصل ميشوند .
اتصال "دی اس ال" يه اتصال پر سرعت است که از سيم های عادی به کار رفته در خطوط تلفن استفاده میکند .
مزايای اتصال دی اس ال عبارتند از :
1 ) کاربران می توانند در هنگام اتصال به اينترنت از خط تلفن برای برقراری مکالمات تلفنی نيز استفاده کنند .
2 ) سرعت مدم های "دی اس ال" از مودم های معمولی بسيار بالاتر است . ( 5/1 مگابيت در ثانيه در مقايسه با 56 کيلوبيت در ثانيه )
3 ) برای استفاده از مودم های "دی اس ال" لزوما به سيم کشی جديد نيازی نيست . اين مودم ها می توانند از خط تلفن موجود کاربران استفاده کنند .
4 ) شرکتی که اتصال "دی اس ال" را اراعه می کند ، معمولا مودم را نيز به همراه خدمات نصب اراعه می کند .
مودم های "دی اس ال" نقاط ضعفی نيز دارند که عبارتند از :
1 ) هر چه فاصله کاربران از مرکز اراعه کننده خدمات بيشتر باشد ، اين مودم ها ضعيف تر کار ميکنند .
2 ) سرعت اتصال از طريق اين مودم ها به هنگام دريافت داده ها از اينترنت ، بيشتر از ارسال داده است .
3 ) خدمات "دی اس ال" همه جا در دسترس نيستند .
در اين جا نحوه کار اتصال های "دی اس ال" يا به عبارت ديگر روشی که برای گنجانيدن اطلاعات بيشتر در يک خط تلفن معمولی به کار می رود تا امکان برقراری ارتباط تلفنی را در حين اتصال به اينترنت به کاربران دهد ، شرح داده شده است .
تقسيم سیگنالها :
دو استاندارد رقيب و ناسازگار برای مودم های " ADSL" وجود دارد :
1 - استاندارد رسمی " ANSI " که سيستمی به نام Discrete Multitone يا DMT است و طبق گزارش توليد کنندگان ، امروزه ، اکثر تجهيزات ADSL از آن استفاده می کنند .
2 - استانداردی که در گذشته مورد استفاده قرار می گرفت و کاربرد ساده تری داشت ، سيستم Carrierless amplitude/phase(CAP) بود که در بسياری از اتصالات اوليه ADSL به کارمی رفت .
سيستم CAPسيگنال های خط تلفن را به سه باند مختلف تقسيم می کند .
مکالمات تلفنی در باند صفر تا چهار کيلو هرتزی حمل می شوند ، مانند وضعيت موجود در تمام مدارهای POTS .
کانال انتقال دهنده داده ها از کاربر به سرور ( upstream ) که در باند بين 25 و 160 کيلو هرتز ، منتقل می شود .
کانال انتقال داده از سرور به کاربر ( downstream ) که از فرکانس 240 کيلو هرتز آغاز شده و طبق شرايط ( طول خط ، ميزان پارازيت و تعداد کاربران در يک مرکز سوييچ مخابرات ) تا حد اکثر 5/1 مگا هرتز افزايش می يابد .
اين سيستم ، با سه کانال که با فاصله زياد از يک ديگر قرار دارند ، احتمال تداخل بين کانال های يک خط يا تداخل بين سيگنال های خطوط مختلف را به حداقل می رساند .
سيستم DMT نيز سيگنال ها را به کانال های مجزا تجزيه ميکند ، اما برای تبادل داده ها بين کلاينت و سرور از دو کانال عريض استفاده نمی کند بلکه داده ها را در 247 کانال جدا گانه با پهنای باند 4 کيلو هرتز جای می دهد .
در مقام مقايسه ، مجسم کنيد که شرکت مخبرات خط مسی تلفن شما را به 247 خط 4 کيلو هرتزی تقسيم کرده و سپس به هر يک از آنها يک مودم وصل کند ، در نتيجه معادل 247 مودم در يک زمان به کامپيوتر شما متصل خواهد شد .
هر کانال کنترل می شود و اگر کيفيت آن بيش از حد پايين باشد ، سيگنال به کانال ديگری انتقال داده ميشود .
اين سيستم به طور دايم سيگنال ها را به کانال های مختلف مونتقل می کند تا بهترين کانال ها را برای انتقال و دريافت بيابد .
به علاوه ، بعضی از کانال های سطح پايين تر ( کانال هايی که با فرکانس 8 کيلو هرتز آغاز می شوند ) ، به عنوان کانال های دو جهته مورد استفاده قرار می گيرند .
کنترل و مرتب سازی اطلاعات در کانال های دو جهته و حفظ کيفيت در تمامی 247 کانال ، موجب پيچيده شدن پياده سازی DMT در مقايسه با سيستم CIP شده است ، اما در عوض DMT انعطاف پذيری خطوطی را که کيفيت های مختلف دارند ، افزايش می دهد .
البته از نظر کاربران DSL سيستم های CIP و DMT با يک ديگر مشابه هستند .
با نصب ADSL معمولاً چند فيلتر کوچک در اختيار کاربر قرار می گيرد تا آنها را به پريز های مورد استفاده تلفن متصل کند .
اين فيلتر ها ، فيلتر های ساده اي به نام فيلتر پايين گذر (( LP هستند که تمام سيگنال هايی که فرکانس آنها از حد خاصی بالاتر است ، حذف می کنند .
از آنجايی که تمام مکالمات تلفنی در فرکانس های پايين تر از 4 کيلو هرتز صورت می گيرند ، فيلتر های LP برای متوقف کردن تمام ارتباطات بالاتر از اين فرکانس ساخته می شوند تا سيگنال های داده با مکالمات استاندارد تلفنی تداخل نکند .
تجهيزات DSL
تجهيزات اتصالات ADSL شامل دو قطعه است :
يک قطعه که مورد استفاده کاربران قرار ميگيرد و قطعه ديگر که ارایه دهندگان خدمات اينترنتی ، شرکت تلفن يا ساير تامين کنندگان خدمات DSL به آن نياز دارند .
قطعه مورد استفاده کاربران ، يک گيرنده / فرستنده DSL است که می تواند خدمات ديگری نيز ارايه کند .
تامين کنندگان خدمات DSL برای در يافت اتصالات مشتريان خود ، به يک DSL Access Multiplexer (DSLAM) نياز دارند .
گيرنده / فرستنده DSL
اغلب کاربران خانگی به دستگاه گيرنده / فرستنده DSL خود (( مودم DSL )) گويند ، اما مهندسان شرکت مخبرات آن را ATU-R می نامند .
صرف نظر از نام اين دستگاه ، اين وسيله ، نقطه ارتباطی داده های موجود در کامپيوتر يا شبکه کاربر با خط DSL است .
اگر چه اکثر مودم های نصب شده در مناطق مسکونی از اتصالات USB يا اترنت و 10 Base-T استفاده ميکنند ، اما ميتوان دستگاه گيرنده / فرستنده را به روش های مختلفی به تجهيزات کاربر متصل کرد .
با وجود اينکه اکثر گيرنده / فرستنده های ADSL عرضه شده توسط ارايه دهندگان خدمات اينترنتی و شرکت مخبرات صرفا گيرنده / فرستنده هستند ، دستگاه هايی که شرکت ها مورد استفاده قرار می دهند ممکن است از ترکيب روترهای شبکه ، سوييچ ها يا ساير تجهيزات شبکه سازی در يک پلت فرم تشکيل شده باشند .
برگرفته از مجله علم الکتریک و کامپیوتر |
|
]
