عقل ما نميرسه! (يك سوال)

meh_ham

سلام
مطلبي در يك كتاب خوندم كه اين جا(البته به زبان ديگر) مي آورم:

--------------------------------------------------------
3 برادر هستند؛ يكي در همان اوايل بچگي مي ميرد؛ ديگري بعد از عمر با بركت و عاقبت به خير مي ميرد؛ و سومي هم با عاقبت بدي مي ميرد.

حال سوال اينجا است كه وضع اين ها در آخرت چگونه است؟

جواب مي دهيم كه اولي كه در بچگي مرده است، نه از مقربان بهشتي است، نه از عذاب شوندگان جهنم، بلكه از اهل سلامت است؛

دومي كه آدم خوبي بوده است، از درجه ي بالايي در بهشت برخوردار است؛

سومي هم كه آدم بدي بوده است، از عذاب شوندگان در جهنم است؛

حال سوال مي كنيم كه آيا اولي به خدا نمي گويد كه : خدايا! چرا من در بچگي مردم؛ چرا عمر بيشتري به من ندادي كه من در دنيا كارهاي خوب انجام دهم و در آخرت درجه ي بالايي در بهشت به دست آورم؛

جواب مي دهيم كه خداوند به اين شخص مي فرمايد كه چون من مي دانستم كه تو اين كارها را انجام نخواهي داد، به تو لطف كردم و در بچگي تو را از دنيا بردم؛

حال سوال مي كنيم كه آيا شخص سوم به خدا نمي گويد: خدايا! تو كه مي دانستي من هم آدم بدي مي شوم، چرا من را هم در بچگي از دنيا نبردي! كه من از جهنم رهايي يابم؟
----------------------------------------------------

مشكل ما در اينجا است! اينجاست كه مغز قفل مي كند!
البته جواب هايي براي اين مشكل وجود دارد كه البته به نظر من حقير كامل نيستند چون عقل انسان كامل نيست و همه چيز را نمي داند؛
لطفا اگر نظري داشتي بگو فقط يه كم بيشتر فكر كن!

Gytyonline

سلام meh_ham, جان
همیشه این چیزا بر میگرده به قضا و قدر .
من این چیزا رو همیشه این طوری برای خودم حلاجی میکنم هر بازی رو که بخواییم شروع کنیم برای اینکه توش برنده باشیم باید قوانین اون بازی رو بدونیم و به بهترین شکل ازشون استفاده کنیم زندگی هم همینه باید فقط قانوناشو ( قضای الهی ) رو بدونیم تا بتونیم به بهترین شکل عمل کنیم و از خواص اون ( قدر الهی ) به بهترین شکل بهره ببریم .
حالا خدا به برادر سوم شانس بازی کردن رو داده ( قضا ) تا با استفاده از قوانین به بهترین درجه و اندازه ( قدر ) برسه این دیگه تصمیم خودش بوده که به این مرحله نرسه .
در واقع خدا به هر دو برادر اولی و سومی لطف کرده اما به سومی بیشتر از اولی .
این به نظر من میرسید قطعا babani جان بهتر می تونه جواب این سوال رو بده Embarassed

babani

meh_ham عزیز و Gytyonline جان
سلام
راستش صبح که سر کار بودم این پست رو دیدم و تا الان وقت نکرده بودم توضیحی براش بنویسم خوب چند تا مطلب رو با هم مرور میکنیم :
اولا که ( وجود ) بر ( عدم ) برتری داره و این مطلب یک مطلب عقلیه پس هم اینکه خداوند به اون کودک وجود داده و یک مرتبه ای از بهشت هم براش در نظر گرفته همین مقدار هم در حق او لطف است و او هیچ طلب ندارد .
ثانیا ً به حسب بعضي روايات، اطفال خردسال در قيامت به مرحله بلوغ مي رسند و سپس آنها آزمايش مي شوند؛ هر گاه از اين آزمايش پيروز درآيند، جايگاهشان در قيامت معلوم مي شود. به عبارت ديگر به حسب استحقاقشان بهره مند مي شوند.
از امام(ع) در باره اطفال مؤمنين سؤال شد. در پاسخ فرمودند: "در روز قيامت، خداوند آنها را جمع مي کند، آتشي برمي افروزد و به آنها دستور مي دهد خود را در آتش بيفکنند. آنها که به اين دستور عمل کنند آتش براي آنها سرد و سالم مي شود و سعادتمندند، و آنها که سرباز زنند از لطف خدا محروم مي گردند.("نور الثقلين"، ج5، ص139)

صدر المتألهين شيرازي مي‏گويد: اين انسانها ( کودکانی که قبل از سن تکلیف از دنیا رفته اند) اگر چه عملي كسب نكرده‏اند تا حقيقت آن عمل شكل دهنده شخصيت قيامتي و برزخي آنها باشد اما بي شك داراي هستي بوده و موجودند و از طرفي در جاي خود ثابت شده است كه نفس ( هست بودن = وجود ) خير است و آنها تنها به همين ملاك كه موجودند خير مي‏باشند و ثمره اين خير بودن هم بهشت است. و به عبارت ديگر : آنها به اين علت كه موجودند جزو بهشتيان بوده و مستحق داخل شدن در نعمتهاي الهي مي‏باشند، البته اين استحقاق به اندازه ظرف وجودشان است
دليل اين سخن آن است كه بهشت جايگاه خوبان است و چون غالباً خوبي در گرو عمل خوب است گفته مي‏شود بهشت پاداش عمل خوب مي‏باشد در حالي كه اثري كه اعمال خوب از خود بر جا مي‏گذارند زيباتر شدن روح و خوب‏تر شدن آن است و بهشتي شدن نتيجه همين زيبائي است كه براي روح به وسيله اعمال خوب حاصل مي‏شود. و چون كسي كه در كودكي مرده است عمل بدي كسب نكرده تا روح زيبايش را به پليدي و زشتي بكشد به اندازه ظرف هستي خود زيبا بوده و ثمره اين زيبايي هم بهشت خواهد بود
فکر کنم با حل شدن مسئله کودکان مسئله آخر هم خود به خود جواب داده شد .

meh_ham

Gytyonline و babani عزيز ممنون از توضيحاتتون!
به نظر من براي حل اين مسائل از طرفي ما همه چيز را نمي دانيم و از طرف ديگر بحث مربوط به قضا ، قدر ، عدل الهي و ... است؛ مسائلي كه فهم و درك آنها مشكل و در بعضي موارد غير ممكن است؛ به همين خاطر است كه در حكمت 287 نهج البلاغه داريم:

و درود خدا بر او، فرمود: (از قَدُر پرسيدند، پاسخ داد: )
راهى است تاريك ، آن را مپيمائيد ، و دريايى است ژرف ، وارد آن نشويد ، و رازى است خدايى ، خود را به زحمت نيندازيد.

به خاطر همين تا جايي كه عقلمون مي رسه رو بحث مي كنيم و بقيه را مي سپاريم به عالم الغيب و الشهادة...

Heavenly

سلام.
من اين موضوع رو تو خونه عنوان كردم واقعا جالب بود جوابا گيرا وپرمحتوا.نميدونيد چه جوي بود هركسي سعي ميكرد بهترين جوابهارو ارائه بده اكثرا جوابا به اينجا ختم ميشد:توهمه ي كارهاي خدا يه حكمتي هست كه بعضياش قابل حدثه ولي دليل خيلي هاشو هيچكس نميدونه.برادرم دقيقا جمله اي رو گفت كه شما گفتين Sad

راهى است تاريك ، آن را مپيمائيد ، و دريايى است ژرف ، وارد آن نشويد ، و رازى است خدايى ، خود را به زحمت نيندازيد. )يه چيز بگم اين بحثا واقعا جذابه اگه ميشه دراين مورد بازم مطلب داشته باشين