جشن ظهور یا کارناوال شادی؟!
اولاً << چشم کف پای همه لوطی‌هاي مخلصِ بي‌ريا كه نيمه شعبان بهونه‌اي براي اظهار ارادتشون به آقا! 
دُيماً << قدما گفته‌اند! سالي يه بار به بهانه تولد آقا شهرو چراغوني مي‌كنيم تا بگيم آقا ما منتظريما 
سيماً << به نظر مي‌رسه كار شايسته‌اي است كه حداقل سالي يه بار! مراسم باشكوهي باشد كه يادمان باشد آنچه بايد باشد! و چه بهانه‌اي مناسب‌تر از تولد حضرت! (در فرهنگ ديني هم نيمه شعبان جايگاه ويژه‌اي داره، تا جايي كه در فضيلتش بعد از شب‌هاي قدر از آن ياد شده...)
اما به نظر مياد آفات بسياري اين موقعيت مناسب را دربرگرفته!! و آنچه كه امروز اتفاق مي‌افته به مدد دو بازوي نيرومند «جو و جهل» نتايج تأسف‌باري رو به بار آورده!
...
گذشته از باصفاهايي كه در «اولا» ازشان تجليل شد، درصد قابل توجهي از فعاليت‌ها يه جور تب يا جو يا بازي است كه چون آموزش، و - به قول معروف كليشه‌اي - «فرهنگ‌سازي»! ضعيف و كمرنگه!! در نتيجه معرفتمامون كمه و نتيجه‌اش هم اينجوري مي‌شه....
- انواع و اقسام حوض‌هاي رنگي وسط كوچه‌ها!!
- اژدهاها!!... موجودات عجيب الخلقه كه از دهنشون آب يا آتيش مياد!
- انواع و اقسام كاردستي‌ها!!!
- يكي‌شون رو كه من ديدم، واقعاً محشر بود! يه هشت‌پاي غول‌پيكر ميكانيكي! يه چيزي در حدود شش – هفت متر معكب حجم! شايدم هم بيشتر! كه به پاهاش گناهان مشهور وصل شده بود و روي كله‌اش هم پرچم آمريكا كشيده شده بود و يه‌جورايي نماد شيطان بود! اضافه كنيد افكت‌هاي نوري و حركت پاهاي هشت پا را!! 
- انواع و اقسام نورافشاني‌ها يا به قول خودمون ترقي‌بازي‌ها!
- و از همه بدتر از انواع آهنگ‌هاي ناهنجار گرفته تا ظواهر و روابط ناهنجار!! 
به هر حال آنچه كه اين شب‌ها بيشتر در خيابان‌ها پيداست البته از ديد من - كه در يك شهر مذهبي (قم) زندگي مي‌كنم!!! و كم و بيش از شهرهاي ديگه اطلاع دارم- شبيه يكجور كارناوال شادي است كه باعث غفلت است تا يه مراسم باشكوهي كه اين همه انرژي رو هدايت كنه تا به ياد آقاشون و تنهايي‌هاش باشند...
...
انگار كارهامون بيشتر باعث دوري مي‌شه تا نزديك شدن به آقا... والله اعلم!
]
